52e Film Fest Gent 2025

Een programma in teken van tederheid, verbinding en verzet

De toon werd gezet met Julian, het indrukwekkende debuut van Cato Kusters, over twee vrouwen die besluiten te trouwen in elk land waar dit legaal is. Het resultaat is een “ode aan liefde als daad van verzet in een tijd waarin LGBTQIA+-rechten wereldwijd onder druk staan”, aldus programmadirecteur Wim De Witte bij aanvang van het festival. Met haar 26 jaar werd Kusters de jongste regisseur ooit die het festival mocht openen. En alsof dat niet genoeg was, mocht ze ook de Jo Röpcke Award in ontvangst nemen. “We hebben geprobeerd om een gezicht te plakken op een problematiek die anders heel abstract blijft,” zei ze over haar debuutfilm. “Het vertrekt vanuit liefde; het activisme dat daaruit voortkomt is evident.” Die laatste zin bleef het hele festival lang resoneren.

Ook de slotfilm, Urchin van Harris Dickinson, sloot nauw aan bij het maatschappelijke elan van de editie. In zijn sociaal-realistische debuut richt Dickinson zijn camera op het leven van een jonge dakloze man in centrum Londen en stelt hij de Britse samenleving scherp ter verantwoording.

En ook in de competities en bij de prijswinnaars van de 52ste editie klinkt de roep om menselijkheid luid. Heel duidelijk klinkt die bij de Grand Prix winnaar The Voice of Hind Rajab van Kaouther Ben Hania, een film die de laatste momenten reconstrueert van de zesjarige Palestijnse Hind Rajab. Haar compromisloze confrontatie met systemisch en internationaal falen maakt van The Voice of Hind Rajab een morele oproep om te blijven kijken en empathie ook daadwerkelijk om te zetten in actie.

Ook andere laureaten vertrekken vanuit maatschappelijk engagement. Barrio Triste van Stillz, bekroond met de Georges Delerue Award, dompelt de kijker onder in het rauwe straatleven van Medellín. In de kortfilmcompetitie werd O Rio de Janeiro continua lindo van Felipe Casanova onderscheiden. Casanova leverde een epistolaire aanklacht tegen raciale machtsverhoudingen die hun oorsprong hebben in een koloniaal verleden. Deze filmmakers gebruiken cinema stuk voor stuk op hun eigen manier als middel om tedere ruimtes van verbinding en verzet te creëren.

Het festival ging ook op zoek naar andere manieren om verbindend met beide voeten in de samenleving te staan. Zo ondertekende het festival de verklaring Film Workers for Palestine en reikte het tijdens de WSA Film Music Days de Industry Award uit aan het Composers Diversity Collective. Oprichter Michael Abels bedankte het festival “voor de moed om diversiteit te vieren in een tijd waarin sommigen beweren dat diversiteit onpatriottisch of zelfs demonisch is” en noemde het “inspirerend dat de WSA in dit klimaat bewust deze keuze maakt.” Dat het publiek zich daar ook actief door aangesproken voelde, vertaalde zich in opnieuw meer dan 100.000 bezoeken.

De zoektocht naar tederheid en maatschappelijke betrokkenheid uitte zich ook in de films waarbij uitverkochte zalen opgetekend werden: Roofman; I Am Martin Parr; The Blue Trail; The Voice of Hind Rajab; Die, My Love; Anything That Moves; Urchin; Competition for Belgian Student Shorts 2025; Bugonia; Christy; A Useful Ghost; After the Hunt; Julian; Left-Handed Girl; The Last Spy.

25ste WSA Film Music Days

In de tweede festivalweek nam de muziek het voortouw tijdens de WSA Film Music Days. De 25ste editie van de World Soundtrack Awards groeide uit tot een feestelijke én ontroerende ode aan de kracht van filmmuziek, gedragen door internationaal gerenommeerde gasten als Debbie Wiseman, A. R. Rahman, Martin Phipps en Emilie Levienaise-Farrouch. Zowel de WSA Ceremony & Concert als het extra concert Minimalism in Motion: Glass, Nyman and Beyond waren in een mum van tijd uitverkocht. Ook VIDEODROOM, de jaarlijkse droomdate tussen Film Fest Gent en VIERNULVIER, waar cultfilms nieuwe soundtracks krijgen, kende een bijzonder succesvolle editie met twee keer zoveel bezoekers als vorig jaar. Samen vormden ze het kloppende hart van een festival dat film en muziek als één adem beschouwt, en waarvan het publiek ook dit jaar weer voluit de muzikale ziel omarmde.