Zoekresultaten

Video essays zijn slow criticism. Niet uit vrije wil, maar node. Video essay makers gaan aan de slag met beelden en klanken uit films en dus moeten die (digitaal) beschikbaar zijn. Vaak betekent dat maanden wachten, tot een film na zijn passage door de bioscoopzalen ook op schijf verkrijgbaar is. Zelfs in deze pandemische tijden, waarin films sneller doorstromen naar streamingdiensten, heeft de recensent met de pen vaak weken voorsprong op die achter het montageklavier. Dat hoeft geen nadeel te zijn. Die gedwongen wachttijd laat al te snelle oordelen verdampen. De geest van de film krijgt de kans te gaan gisten: het is een bezinnings- en bezinkingstijd waar video essays wel bij kunnen varen.

Het werk van regisseur Gaspar Noé (geboren in 1963 in Buenos Aires) staat in het teken van de provocatie. Terwijl veel Franse regisseurs in de eerste plaats de toeschouwer proberen te verleiden, doet de uit Argentinië afkomstige Noé niets liever dan ons voor het hoofd stoten, ons tergen, ergeren of shockeren. Gelukkig doet hij dit met zo’n groot filmisch talent dat we er zijn nihilisme en negativisme graag bijnemen, tenminste voor twee uurtjes in de donkerte van de bioscoop.

Vortex zou wel eens Gaspar Noés sterkste en meest voldragen film kunnen zijn. Enkele jaren geleden werd de Franse regisseur getroffen door een hersenbloeding, wat hem helemaal van zijn melk bracht, je zou voor minder. Tijdens de drie maanden dat hij morfine toegediend kreeg, ging hij diep nadenken over zijn eigen dood, vergankelijkheid en mogelijke aftakeling. Het resultaat is dit duaal portret van een oud echtpaar dat stilaan maar onherroepelijk op de exit afstevent.

Ontontkoombaar ontgeest

Op het bekende prestigieuze documentaire festival Visions du Réel dat van 7 tot 17 april 2022 in het Zwitserse Nyon plaats heeft, worden vijf Vlaamse documentaires vertoond. Het zijn My Paper Life van Vida Dena, Liberland van Isabella Rinaldi, Dragon Women van Frédérique de Montblanc, The Demands of Ordinary Devotion van Eva Giolo en Dor van Jannes Callens.

Van 19 april tot 2 mei 2022 vertoont het MOOOV Filmfestival in 8 Vlaamse steden 85 films “met zicht op de wereld”. Naast een ruim aanbod van films uit Mexico en Iran komt Libanon verrassend als een gedegen filmleverancier tevoorschijn. Ook de MENA-regio (Midden-Oosten en Noord-Afrika) is ruim vertegenwoordigd. Thematisch valt de aandacht op voor migratie en de positie van oorspronkelijke bewoners onder meer in Canada, de VS en Tsjechië. Na twee jaar coronaperikelen wil MOOOV een hybride plek zijn met een offline en online aanbod.

Op zaterdag 22 oktober 2022 verwelkomt Film Fest Gent de veelzijdige Amerikaanse filmcomponist en jazzartiest Mark Isham als eregast van de 22ste editie van de World Soundtrack Awards. Ishams uitmuntende muzikale stem blijkt uit de memorabele scores voor tal van films waaraan hij meewerkte, zoals Judas and the Black Messiah van Shaka King, Crash van Paul Haggis en Nell van Michael Apted, die een Golden Globenominatie beet had voor ‘Beste Originele Score’. A River Runs Through It (Robert Redford) kreeg een Oscarnominatie voor ‘Beste Muziek’ en een Grammynominatie voor ‘Beste Instrumentale Compositie voor een Langspeelfilm’. Voor The Black Dahlia van regisseur Brian De Palma werd Isham bekroond met ‘Beste Score’ door de International Film Music Critics Association.

De nieuwe speelfilm, Close, van Lukas Dhont is geselecteerd voor de competitie van de 75ste editie van het filmfestival van Cannes. Hij maakt dus kans op een Gouden Palm. Daarnaast is ook Tori et Lokita, een Vlaamse coproductie geregisseerd door de gebroeders Dardenne, geselecteerd. Het is hun negende Cannesselectie en zij maken kans op een derde Gouden Palm.