Picture and Sound Rushes

Filmschool in 11 minuten. Een hoogtepunt van cinematografische zelfreflexiviteit. Morgan geeft ons de vier toestanden van een film: beeld met klank, beeld zonder klank, klank zonder beeld en de nulverzameling. De film doet denken aan David Fairs advies over gitaarspelen: “Het is vrij gemakkelijk om gitaar te spelen, eens je de wetenschap erachter kent. De hoge noten, de kleine, dunne noten produceren hoge tonen. De grote, dikke noten brengen lage tonen voort. En wanneer je op het gedeelte van de gitaar belandt waar je tokkelt, dan krijg je hoge tonen. En weer naar beneden aan het andere eind. Nu heb je het onder de knie. Dat is alles wat je moet weten. En wanneer je wil dat het snel klinkt, dan moet je snel spelen. En als je traag wil spelen, speel traag. Meer valt er niet te zeggen. Gitaarspelen is makkelijk. Anderen, sommigen, maken zich zorgen over akkoorden enzo, je weet wel. En dat is ook oké. Tuurlijk, er zijn allerlei soorten muziek op deze wereld. Misschien wil je nog iets anders leren als je een bepaald soort muziek speelt. Maar voor wat ik wilde doen – en dat was het mooie ervan – dat kon je leren op een dag.” Aan het werk. (C.W. Winter)