Beyrouth, jamais plus (Beirut, Never Again)

In wat het eerste deel van Saabs “Beiroet trilogie” zou worden, vermengen geschut en gezang zich met een poëtische voice-over van de Libanese schrijver en schilder Etel Adnan, die ook een tekst schreef voor Lettre de Beyrouth. De film gaat op zoek naar tekenen van leven te midden van de platgebombardeerde gebouwen en verdwaalde kogels in een spookstad waar zelfs de kinderen soldaten, plunderaars en puinzoekers zijn geworden.