Vier Vlaamse (co)producties scoren op Berlinale-jongerenluik

Op de jongste Berlinale won de in de voor jongeren bestemde Generation 14plus sectie vertoonde Vlaamse documentaire Kind Hearts van Olivia Rochette en Gerard-Jan Claes de Grand Prix van de internationale jury. Kind Hearts deelt de prijs met Skhema van Farkat Sharipov uit Kazakstan.

Herkennen

Kind Hearts gaat over een jong Brussels koppel, Billie en Lucas, dat universitaire studies start en voor een jaar vol veranderingen staat. Hun beider denkbeelden over de toekomst, hun twijfels over relaties en verwachtingen van het leven als volwassene vormen de basis voor gesprekken met vrienden en onder elkaar. “Het lijkt een fictiefilm maar is eigenlijk een documentaire”, zegt Olivia Rochette in De Standaard. En hoewel de film in het jongerenluik van de Berlinale wordt vertoond, is het volgens Gerard-Jan Claes “geen echte jeugdfilm want verschillende generaties kunnen er zich in herkennen”. De jury looft de wijze “waarop Kind Hearts ons onderdompelt in het leven van twee gewone jongeren en ons een inzicht biedt in hun emotionele groei terwijl het ons eveneens herinnert aan het onvoorspelbare en het ongrijpbare van dat ding dat liefde heet”. Kind Hearts opent op 30 maart het Courtisane festival in Gent en komt in april in de bioscoop.

Kleurrijk

Van de kinderjury van de Generation Kplus (films voor kinderen tot 14 jaar) kreeg Luce en de rots van Britt Raes een eervolle vermelding. De talentrijke Raes toont hoe Luce in een kleine gemeenschap leeft en hoe alles er wordt verstoord als een rotsblok te midden van de huisjes terecht komt en alle deuren blokkeert. De wijze waarop Luce erin slaagt om de rots toch in beweging te krijgen, vertelt Raes op een hedendaagse inventieve en dynamische manier. Het wemelt van vondsten en verrassende combinaties want de animatiefilm speelt zich soms af op verschillende vlakken in hetzelfde beeld. De felle kleuren geven Luce en de rots een attractief tintje. “Kleurrijk en sprookjesachtig”, zegt de jury over de film die “ons leert dat thuis niet noodzakelijk is waar je geboren bent maar waar je vrienden hebt”.

Vol leven

De internationale jury van het Deutsches Kinderhilfswerk in de Generation Kplus-sectie gaf een eervolle vermelding aan Shabu van Raphaëla Shamira en noemde de documentaire “een film vol leven en muziek die door de frisse en energieke verteltrant direct van het scherm naar het publiek overslaat”. Shabu gaat over een veertienjarige jongen uit Rotterdam die tijdens een joyride de auto van zijn oma in de vernieling rijdt. Hij heeft een vakantie lang de mogelijkheid om de aangerichte schade te vergoeden en maakt daarbij gebruik van zijn muzikaal talent.

Speels

Volgens de jeugdjury die de Generation 14Plus films beoordeelde is Nothing to See Here van Louis Bouchez “een kunstwerk. Expressief en contrastrijk in vergelijking met het snelle ritme van het dagelijks leven. Speels ook en hij nodigt zonder veel woorden uit om na te denken. Door de interactie van kleuren, vormen, schaduwen en licht onderscheidt deze film zich duidelijk van andere”. In zijn afstudeerwerk plaatst Nicolas Bouchez zijn camera in een Portugese stadsrand en observeert met humoristische toetsen en magisch realisme het dagelijks leven en de kleurrijke aspecten van een stad waar ogenschijnlijk niets te zien is.