Fremd bin ich eingezogen

Op zijn sterfbed herleeft Schubert de etappes van zijn leven in een allegorische vorm. Als kind getreiterd door zijn vader, verdrukt onder de macht van zijn moeder. In zijn wanhopige strijd oog in oog met titaan Beethoven. Zijn emotionele, artis­tieke en sociale moeilijkheden. Hij werd immers nooit verstaan in zijn tijd. In de herfst en de lente , de visioenen over een duistere toekomst, de schimmen van een « Anti-Schubert ». Een film vol over elkaar geschoven beel­den en dramatische lagen. Een multidi­mensionaliteit die de toeschouwer onder­dompelt in de fysische, sociale en mentale landschappen die met Schubert worden geassocieerd. (vrij naar persdossier)