Autoficción (Autoficción)

Deze film, die zijn titel ontleent aan een literair genre, onderkent de onbepaaldheid van zowel fictie als het zelf. Noir elementen worden gereduceerd tot droogkomische gebaren onder een felle Californische zon. We horen field recordings gemaakt in Nieuw-Zeeland terwijl vrouwen met elkaar spreken over moederschap, abortus, relatiebreuken en angst. Een burgerrechtenbetoging passeert langzaam door een straat. Vermoeide, gewonde of rustende lichamen verschijnen terwijl nummers van Irma Thomas en Goldberg het voorbijgaan van de tijd en een onzekere toekomst oproepen. (Laida Lertxundi)