Dirk Brossé x Meltse Van Coillie
Chamariz
© Wouter MaeckelbergheDirk Brossé
Dirk Brossé, internationaal befaamd dirigent en prijswinnend componist, is de huidige muzikale directeur van The Chamber Orchestra of Philadelphia en tevens muzikaal directeur van Film Fest Gent. Hij was gastdirigent bij vele internationale toporkesten.
In 2008 gaf Brossé zijn eerste optreden in de Royal Albert Hall waar hij het Londense Philharmonisch Orkest dirigeerde. In 2016 maakte hij zijn debuut in de Carnegie Hall te New York. Maestro Brossé is een prijswinnende componist die hoog aanzien geniet en wiens oeuvre over 400 werken beslaat, waaronder concerti, oratorio’s, lieder symfonische stukken en kamermuziek. Ook componeerde hij stukken voor film, theater en televisie, zoals de voor een Emmy genomineerde soundtrack voor de BBC/HBO serie Parade’s End. Andere scores van Brossé’s hand zijn Prince of Africa, Daens, Tintin, Ben X, Pauline & Paulette, 14-18 en de natuurdocumentaire Onze natuur.
Maestro Brossé is een veelzijdig en creatief artiest met een scherp oor voor filmmuziek: voor opvoeringen van filmmuziek in concertgebouwen heeft hij zich van begin af aan al ingespannen. Door John Williams werd hij gekozen om in 2009 de Star Wars in Concert World Tour te dirigeren, de eerste wereldtournee van dergelijke aard. Maestro Dirk Brossé heeft meer dan 100 cd-opnames gemaakt en samengewerkt met artiesten van wereldklasse zoals John Williams, Toots Thielemans, Gabriel Yared, Hans Zimmer, Elmer Bernstein en Maurice Jarre.
Meltse Van Coillie
Met Elephantfish, haar afstudeerproject aan het KASK, won de in 1992 geboren Meltse Van Coillie een VAF Wildcard. De sfeerrijke film speelt zich af op een schip te midden van een eindeloze zee. De matrozen vervelen zich en dromen zich daarom een parallelle wereld. De verbeelding neemt het roer over. Met het geld van de Wildcard draaide ze daarna de op een camping gesitueerde Zonder meer. Uiterlijk gebeurt er weinig op een zonovergoten camping waar een jongetje vermist is, maar het gewone leven ligt er overhoop. De kleine Lucie kijkt toe en houdt zoals iedereen de adem in. Zonder Meer ging in 2021 in première bij Berlinale Shorts en werd op Encounters in Bristol bekroond met de Grand Prix. De jury had het onder andere over een vakkundige evocatie van kinderlijke nieuwsgierigheid en de subtiele compromisloze esthetiek.
Toen Meltse Van Coillie haar volgende kortfilm, Nocturnus, in Groenland wilde draaien werd ze brutaal geconfronteerd met de klimaatopwarming. Er lag geen sneeuw meer op de plaats waar ze wilde draaien. Ze moest het Arctisch dorp voor haar film hogerop gaan zoeken. Daar valt een wetenschapper langzaamaan uit haar rol als waarnemer. Die rol vervulde ze wel zelf toen ze aan boord van de Duitse ijsbreker Polarstern met haar camera verslag mocht uitbrengen over de gevolgen van de klimaatopwarming aan de zuidpool. Een perfecte voorbereiding voor haar eerste speelfilm Torpor die ze in het kader van de Cinéfondation in Cannes aan het ontwikkelen is.
