FFG Wide Angle: Video-essay A Chiara - Breath of the Real

Nieuws 10 mrt. 2022

Wanneer hoorde je voor het laatst een filmpersonage ademhalen? Niet het zwoegend gezucht van een bokser, niet het gejaagd gehijg tijdens een actiescène. Simpelweg het geluid van een ademhaling. In, uit. De longen als metronoom. De films van Jonas Carpignano zitten dicht op de huid van de personages. Zo dicht dat de geluiden van hun lichamen deel worden van het sound design van de film. Een simpele ademtocht, een angstige inhalatie: Carpignano gebruikt ze als subtiele auditieve symptomen van menselijkheid. Herkenbaar en geloofwaardig.

Dit video-essay heeft oor en oog voor zulke betekenisvolle details. De elegante en elliptische montage van Chiara Grizzaffi en Astrid Ardenti legt een aantal stilistische fundamenten van Carpignano bloot. Fragmenten uit zijn Calabrese trilogie Mediterranea (2015), A Ciambra (2017) en A Chiara (2021) worden herschikt en gegroepeerd zodat parallellen zichtbaar worden. Elk van de drie films echoot in de twee andere, zo toont dit audiovisueel lapjeswerk gracieus aan. Ardenti en Grizzaffi gebruiken de woorden van de regisseur als leidraad in hun montage. Ze verbeelden en verklanken zijn uitspraken over de relatie tussen zijn personages en de camera. In het filmische Calabrië van Carpignano zijn de karakters de katalysator, niet de cameravoering. De intimiteit waar zijn filmtrilogie naar streeft wordt tastbaar in de suggestieve en sensitieve montage van dit video-essay. En passant legt Breath of the Real ook andere constanten in Carpignano’s drieluik bloot. Hoe popsongs als muzikaal motief worden ingezet. Hoe de hyperrealistische aanpak van Carpignano toch ruimte laat voor oneirische passages. Hoe lang aangehouden shots de kijker - en de camera - de kans geven om de gevoelens van de personages in focus te krijgen. Goede essayistiek is evocatief eerder dan uitleggerig. Ze creëert ruimte voor nieuwe interpretaties, zet deuren op een kier. Dit video-essay doet dat met de films van Carpignano: het toont hoe A Chiara een nieuwe draad is in het geraffineerde weefwerk dat hij startte in Mediterranea en A Ciambra.

Astrid Ardenti (Caracas, 1994) werkt als filmmaker, fotograaf en monteur. Haar kortfilms werden geselecteerd voor diverse internationale filmfestivals. Ze is ook artdirector van het online filmmagazine Filmidee.

Chiara Grizzaffi is filmwetenschapper en video essayist en werkt vanuit Milaan. Ze is auteur van het boek I film attraverso i film. Dal testo introvabile ai video essay (Mimesis 2017).