Quatre mains

Voor Alexander Grosse , een 60 jaar oude en bekende concertpianist , belichaamt zijn nicht Marte de droom van wat zijn eigen leven had moeten worden. Zij echter wil die droom niet waar maken en rebelleert door middel van een affaire met Dieter , een persfotograaf uit Hamburg die in een heel andere wereld leeft. Een wereld vol risico's en gevaren die Alexander op een afstand wil houden van hemzelf en van haar . In een wanhopige poging om zich aan haar vast te klampen wordt hij pijnlijk geconfronteerd met precies datgene dat hij zo nauwgezet uit hun leven had willen bannen. De relatie tussen de protagonisten escaleert onvermijdelijk voorbij het punt waarop geen weg terug bestaat.
Quatre Mains is een film over de botsing tussen droom en werkelijkheid, tussen verleden en heden , tussen ik en de an­deren . Wanneer Marte er met Dieter vandoor gaat, reist Alexander hen met de auto achterna. In Hamburg beleeft hij opnieuw het verleden; het nazisme, het concentratiekamp, het onvermogen nog Duits en Duitsers te verdragen. Al deze verbittering zet hij vast op Dieter, die «zijn» Marte van hem heeft weggehaald. Quatre Mains is tevens een film over mu­ziek als een taal die tussen twee mensen een onverwoordbare band kan scheppen omdat hij als onverwoordbare klank een sterk communicatiemiddel vormt. Het is dan ook aan de piano dat Alexander en Marte elkaar lijken te begrijpen. In deze film wordt dit allemaal verstild en onuitgesproken aangebracht. Alexanders zwijgzaamheid zet zich al vlug op de toeschouwer, die slechts langzaam begrijpt wat er zich onderhuids in deze mooie, maar droevige film afspeelt. (wp)