Permeke

Wanneer Anna, een 28-jarige fotoreporter, een reportage moet maken over de verbouwingswerken aan het toekomstige museum van Moderne Kunst te Oostende, ontdekt ze toevallig vijf raadselachtige doeken van Constant Permeke, die haar tegelijk fascineren en ontroeren. Ze onderneemt een zoektocht naar leven en werk van deze Vlaamse expressionistische meester. Enkele maanden later opent het Museum. Anna ontmoet een oude man, aan wie zij haar lange en eenzame emotionele zoektocht verwoordt. Toen Storck, zelf een oude vriend van Permeke, bij Pierre Drouot aanklopte om een documentaire te draaien, gaf die
er de voorkeur aan het geheel in een dramatische structuur te verwerken. Patrick Conrad werd aangezocht voor een fictief kaderverhaal. Aldus werkte Storck met historisch materiaal (werken, brieven, foto's e.d.) en maakte Conrad de dialogen voor een fictief kader. Samen verwerkten zij het geheel in een scenario. Het grote leeftijdsverschil tussen Storck en Conrad werkte voor beiden als een uitdaging.

De opnamen werden gemaakt in een studio in Parijs, maar liepen door allerlei tegenslagen nogal wat vertraging op (ziekte van Azevedo, technische problemen). De vertoning op het Film gebeuren wordt dan ook een wereldpremière.

Henri Storck (zie ook Borinage) komt uit de Oostendse kring van intellectuelen en kunstenaars tot wie o.m. Ensor, Spilliaert, Crommelynck en Michel de Ghelderode behoorden.

(vrij naar persmap)