Mon Oncle Antoine

Antoine is de oom van de 15-jarige Benoît. De film verhaalt de bewustwording doorheen het contact met sexualiteit, verliefdheid en dood. Het verhaal speelt zich af in de gesloten gemeenschap van de bewoners van een stadje uit de mijnstreek van Québec, omstreeks 1940, vlak voor de kerst. De gang van de film is langzaam, de dialogen schaars, de actie onbestaand. Met galgenhumor en tederheid schetst de cineast ons portretten van mensen en schetst hij milieu en levensklimaat. De constructie van de film is losjes. Pas later ga je merken hoe de taferelen en portretten op elkaar inwerken. De film begint met een kennismaking met het gezin van Jos Polin, opstandige en innerlijk gekwetste mijnwerker en houthakker. Dan gaat de filmer over tot het wereldje van Antoine, eigenaar van de grootste winkel uit de omgeving en tegelijk begrafenis­ondernemer. Het kleinmenselijke gedoe van de volwassenen wordt gezien vanuit
het standpunt van Benoît. Maar tijdens de ijzige kerstnacht krijgen de ontnuchtering en de bewustwording van de jongen hun beslag; dit in een dramatische expressie uitgebeeld.
Claude Jutra speelt zelf de rol van Fernand, de bediende van Monsieur Antoine. De fotografie is van Michel Brault, de montage van Jutra zelf. (Film en Televisie, jan. 1973)