Los Olvidados (The Young and the Damned)

Los Olvidados, de film waarmee Bunuel na 20 jaar stilzwijgen weer een internationaal publiek wist te bereiken, is een scherp exposé over armoede, delinquentie en misdaad in de sloppenwijken van Mexico Stad. Bunuel werkte binnen de conventies van een populair genre (het sociaal-realistisch melodrama dat zowel in Hollywood als in Italië van de neorealisten op dat ogenblik in tek was), maar wist het helemaal naar zijn hand te zetten en het om te vormen tot een bijtende visie op menselijke verlangens, angsten en zwakheden.
Het verhaal gaat over enkele leden van jeugdbende die hun tijd doorbrengen met stelen en mensen in elkaar slaan. Bunuel schuift echter niet alle schuld op hun daden op de rug van een abstracte maatschappij: mensen hebben ook innerlijke motivaties. Zo is er een poëtische en precieze nadruk op dromen en sexualiteit en de personages zijn verre van stereotypen: een blinde man, die vaak door de jongens wordt gean nauwelijks onze sympathie wekken want Bunuel schildert hem af als een hypocriet en een pedofiel.
Bunuel: “Los Olvidados is voor mij een film over sociale strijd… Los daarvan had ik absoluut geen zin om een film te maken over een welbepaald geval. Ik had dingen gezien die me hadden aangegrepen en die ik in de film wilde overbrengen - maar steeds met het soort voorliefde dat ik heb voor het instinctieve en het irrationele.”