Les dames blanches (Dance Me to the End)

De familie van de jonge man Simeon verliet de Dominicaanse Republiek en belandde in België. In tegenstelling tot zijn moeder, wier diploma en decennialange ervaring als vroedvrouw hier niet erkend worden, kan Simeon aan de slag in de zorg. Te beginnen met een stage in het Gentse woonzorgcentrum De Liberteyt. In haar hybride documentaire werpt regisseur Camille Ghekiere een blik achter de muren van het tehuis en legt ze vast hoe Simeon langzamerhand het vertrouwen wint van de bewoners. Zijn ongemakkelijke ontmoetingen evolueren tot warme, bezielde vriendschappen. Net zoals bij haar kortfilm Nieuwkomers, waarmee ze een VAF Wildcard won, is Ghekiere geen vrijblijvende toeschouwer en legt ze prangende vraagstukken op tafel, maar wel met een mooi evenwicht tussen humor en pathos. Zo illustreert ze de existentiële kwesties van haar personages aan de hand van dromerige, fantasievolle scènes.