La lumière des étoiles mortes

In La Lumière des Étoiles Mortes vertelt Charles Matton, regisseur, schilder en fotograaf, over zijn jeugd tijdens de tweede Wereldoorlog. Juni 1940. Wanneer het huis waar Pierre, zijn vrouw Magdeleine en bun zoon Charles wonen bezet wordt door de Duitse Wehrmacht, ontstaat er een vreemde situatie. De Franse familie, hun twee bediendes, Louise en Léa, en de knappe, Joodse gouvernante door iedereen gekend als "Mademoiselle", aan de ene kant wonen samen met de Duitse bezetters - de fanatieke Krantz en de eerlijke Karl aan de andere kant... Jaren gaan voorbij en tussen Charles en Karl groeit algauw een hechte vriendschap, maar de onzekerheid van de toekomst blijft als een zwaard van Damocles boven hun relatie hangen. Tot Karl het huis moet verlaten om ten strijde te trekken naar het Russische front. In zijn brieven vertelt hij de jonge Charles over de ontzettende wreedheden van de oorlog. Het lezen van deze verboden brieven zal Charles' onschuld beetje bij beetje ondermijnen. Dag na dag wordt de jonge Charles volwassener. In zijn laatste brief spreekt Karl, Charles aan als een man: "Wanneer je deze woorden leest, ben ik reeds dood maar deze brief zal als het licht van gestorven sterren zijn: een licht dat door de ruimte blijft reizen, ook al is de bron reeds lang gedoofd ..."