Jacques et novembre

Jacques is ongeneeslijk ziek. Hij verzwakt zienderogen en raakt immobiel. Hij weet dat het einde nabij is, maar hij geeft de moed niet op. Integendeel, hij besluit iets te doen. Hij vertelt zijn verhaal, op video. Hij kan de hand leggen op video-apparatuur die hij vanuit zijn bed of stoel kan bedienen, en de hele maand november vertelt hij zijn verhaal. Hij vertelt de geschiedenis van zijn generatie; mensen die in 1968 20 waren en de wereld wilden veranderen. Hij vertelt het verhaal van zijn liefdes en van de buurten in Montreal waarin hij opgroeide. Hij gaat helemaal op in het vertellen en legt alles op film vast: de gesprekken met zijn vader, zijn moeder, zijn vriendin Pierrette, en zijn oude vlam Monique. Rekeningen die hij te vereffenen had, lessen die hij geleerd heeft. Hij vertelt ook over zijn vriendschappen. Zijn vriendschap met Denis, die hem helpt de film te maken. Het is ook Denis die met zijn 16mm­ camera Jacques' verhaal vervolledigt: hij filmt de dingen die zijn vriend niet kan filmen. Elk vanuit zijn standpunt, stellen ze een soort dagboek/testament/familie-album samen, en dat wordt de film Jacques et
novembre. (Téléfilm Canada)