Glut

THOMAS KOERFER
Werd geboren in 1944 te Bern, Zwitserland. Licenciaat economie na studies te Berlijn, München en St. Gallen. Vrijwillig medewerker van Alexander Kluge, Ulm Film Institute, en Brunello Rondi, Rome. Assistent cameraman en redacteur van documentaire films. Gedurende achttien maanden medewerker aan het politieke TV­magazine "Rundschau" (buitenlandse reportages) van de Zwitserse televisie.

Glut
Vooropgesteld moet worden dat GLUT ondanks een veelheid aan thema's geen ingewikkelde film is. In dit familie-epos staat Andres Korb centraal, in 1943 het zoontje van een Zwitserse wapenfabrikant. Door zijn ogen zien we de handel en wandel van zijn ouders. Vader François bestiert met voortvarendheid de wapenfabriek Promet-Werke en onderhoudt thuis een relatie met het Italiaanse dienstmeisje Antonia. Zijn moeder verveelt zich dood in het bourgeois-wereldje en heeft een intieme relatie met zwager Albert. Op de zolder van de villa woont grootvader Wettach, een oud-officier van het Zwitserse leger, die in 1933 om politieke redenen zijn baan als militair attaché in Berlijn opgaf. In het gezin wordt een Pools meisje van Andres' leeftijd opgenomen, dat op een gegeven moment aan opa en de Engelse ambassadeur verhalen vertelt over wat ze gezien heeft van de concentratiekampen. Samen met Andres helpt ze een geïnterneerde Poolse soldaat vluchten, waarbij opa door vader François per vergissing wordt doodgeschoten.

Langzaamaan rukken in GLUT beelden op van veertig jaar later: een Poolse journaliste komt naar Zwitserland, waar ze aanwezig is bij de presentatie van nieuwe wapens. Het Poolse vluchtelingetje Anna heet nu Hanna en inmiddels is Andres eigenaar geworden van de wapenfabriek. De twee ontmoeten elkaar opnieuw en tussen hen blijkt meer te zitten dan alleen die periode van veertig jaar. Andres is een eenzame, uitgebluste man, Hanna staat volop in het leven. GLUT is een film die je vanuit diverse standpunten kunt bekijken. De film laat zien hoe een kind de wereld van de volwassenen ervaart, hij behandelt het thema "neutraliteit", in het bijzonder die van Zwitserland tijdens de Tweede Wereldoorlog (toen de Zwitsers per week zes dagen werkten voor de Nazi's en op de zevende dag baden voor de Geallieerden), gaat in op het thema volwassenworden en op de relatie tussen maatschappelijke factoren en persoonlijke ontwikkeling, de vraag in hoeverre iemands heden bepaald wordt door zijn verleden. "Een huis is niet alleen maar een huis, maar kan ook een val zijn," horen we Hanna (Krystyna Janda) offscreen al in het begin van de film zeggen.
(Jan Heijs in De Filmkrant, februari 1984)