Erik the Viking

Na John Cleese (A Fish Called Wanda) en Terry Gilliam (The Adventures of Baron Munchausen) is het thans de beurt aan Terry Jones om met een persoonlijk project uit te pakken. Erik The Viking is immers gebaseerd op een kinderboek dat Jones eerder heeft uitgegeven, maar de film is zeker geen kinderfilm. De humor is namelijk niet bepaald bevattelijk voor een heel jong publiek. Het is een dure productie geworden met grootse studio-opnamen, maar de film bezwijkt - in tegenstelling tot 'Munchausen' - nièt onder het gewicht van de productie. Integendeel, het is een heel plezierige, vlotte film met een happy ending én met een bont gezelschap. Jones slaagde er prachtig in de sfeer van de oude Skandinavische saga's op te roepen en die met een goed gedoseerde saus de zijne te maken. Erik de Viking is een tot inkeer gekomen woeste krijger. Op een dag - ze zijn weer lustig aan het moorden en plunderen - wordt hij razend verliefd op een meisje dat hij jammer genoeg net een fatale zwaardslag heeft toegediend. Het meisje sterft en Erik komt tot het besef dat het nu maar eens uit moet zijn met dat doden en plunderen: het Tijdperk van Ragnarok moet worden beëindigd. Hij gaat bij Freya te rade wat hij hiervoor moet doen. Zij zegt hem dat hij naar het einde van de wereld moet varen, wat hij prompt doet, sa en met een bont gezelschap, onder wie de sluwe smid die Eriks plannen niet ziet zitten : ze zijn te slecht voor zijn broodwinning. Onderweg beleven zij natuurlijk geweldige avonturen ... Zo moeten zij het opnemen met de Draak van Noordzee en worden zij achternagezeten door de woeste Halfdan the Black, die Erik maar een halfzachte pacifist vindt ... Erik the Viking is beslist een van de leukste films van het Python team, waarin Jones eens te meer bewijst dat hij wellicht de meest getalenteerde film-maker van de hele groep is. (wp)