El Pájaro de la felicidad (The Bird of Happiness)

Pilar Miro heeft, als slachtoffer van de censuur (La Peticion/ 1976), als veroor­deelde (m.b.t. El Crimen de Cuenca, 1979), als hartlijdster (cf. Gary Cooper que estas en los Cielos, 1981\ als één van de machtigste vrouwen in Spanje (aan het hoofd van RTVE (1986-89), als beschuldigde wegens corruptie (ze werd vrijgesproken) en als winnares van de Zilveren Beer in Berlijn (voor Beltenebros, 1992), genoeg beleefd om zich even over haar eigen leven te kunnen buigen. En dat is het onderwerp van El Pájaro de la Felicidad, gebaseerd op een script van Mario Camus, maar bewerkt door Miro (met niet mis te verstane verwijzingen naar hedendaagse politieke toestanden). Carmen is een vrouw van in de veertig. Ze heeft het materieel goed en wordt gewaardeerd als restaurateur van kunstwerken. Op een dag is ze het slachtoffer van een brutale aanranding. Diep geschokt en in de steek gelaten door haar ex-vriend, begint ze zich vragen te stellen over wat er in haar leven nu echt van belang is. Haar gewetensonderzoek maakt dat ze een bezoek brengt aan haar ouders en uiteindelijk verkiest om helemaal alleen en teruggetrokken te gaan wonen in Andalusië, waar haar schoondochter en haar kleinkind bij haar komen inwonen, wat haar opnieuw verplicht een balans op te maken van de prioriteiten in haar leven.