Aab, baad, khaak (Water, Wind, Dust)

De inwoners van het zuiden van Iran wor­den getroffen door een rampzalige droog­te. Hun toestand verslecht nog doordat drinkwater schaars begint te worden en doordat de dieren beginnen sterven. Naarmate de tijd verstrijkt en er geen teken van verbetering merkbaar wordt beginnen de mensen hun dorpen te ver­laten, uit vrees voor hun leven. Een kleine jongen keert naar zijn dorp terug op zoek naar zijn familie. Wanneer hij bij zijn huisje aankomt blijkt iedereen weg te zijn. Zich niet helemaal bewust van wat ge­beurd is begint hij een zoektocht. Het collectieve drama krijgt zijn ware gestalte in de radeloze zoektocht van dit kind naar zijn bloedverwanten. De echte prota­gonisten van deze film zijn evenwel, zoals de titel het al zegt, de elementen. Zand, wind en stof domineren het beeld de hele film lang. De film werd gemaakt in een kurkdroog gebied tijdens vreselijke zand­stormen. De elementen domineren het beeld veel meer dan de mensen die hen trachten te trotseren. Naderi wist deze omstandigheden een haast ondraaglijke spanning mee te geven. Vrijwel zonder dialoog, zonder veel uitdrukkelijke handeling jaagt deze film de kijker de storm in en het duurt niet lang voor die een allegorische dimensie zal herkennen. Water, wind en stof kreeg eerder dit jaar de Kariboeprijs van het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking.