A Night in Havana: Dizzy Gillespie in Cuba

Jazzreus Dizzy Gillespie heeft altijd een muzikale liefdesaffaire gehad met Cuba. Gedurende dertig jaar hielden politieke toestanden hem weg van het eiland, tot hij op zekere dag uitgenodigd werd als top-of-the-bill op het Vijfde Internationaal Jazz Festival van Havana. A Night in Havana is het filmverslag van deze reis. Tijdens de jaren veertig ontstond de zg. 'Bebop' - ondertussen bij het grotere publiek al wel bekender geworden na Eastwoods film over Charlie 'Bird' Parker, met wie Gillespie trouwens bevriend was. Gillespie introduceerde in de jazz de Afro-Cubaanse tradities. Tijdens zijn reis naar en verblijf op Cuba kwam Gillespie dan eindelijk rechtstreeks in contact met de muziek van Cuba, die sterk teruggaat op de Afrikaanse roots van zijn bevolking. De drums, het zingen en dansen brachten hem in een roes. Uit zijn gesprekken met Fidel Castro leerde hij dat de Nigeriaanse godsdiensten die in Cuba nog steeds beoefend worden ook terug te vinden zijn in zijn geboortestaat, South Carolina.
A Night in Havana toont Gillespie als verteller. Zijn verhalen bestrijken een ruime waaier onderwerpen, van zijn jeugd in Carolina, toen hij geen water mocht drinken aan de openbare fontein, die voorbehouden was aan blanken, tot zijn 'echt' verhaal over hoe zijn trompet gebogen raakte. Gillespie onthult ook het amusante maar wel zeer onwaarschijnlijke verhaal van de adem van de trompettist.
Deze film is ten dele een concertfilm, ten dele een intiem portret van Gillespie de kunstenaar, die enkele van zijn meest bekende composities ten gehore brengt, waaronder A Night in Tunesia en Manteca. Al was hij met Parker en Thelonious Monk de schepper van de bebop, toch zal hij de geschiedenis ingaan als de innovator van de Afrocubaanse jazz. ‘Over zowat twintig jaar’, zegt hij tegen zijn publiek, ‘zal de muziek van Brazilië, Cuba, West-Indië en de USA helemaal tot één muziek versmelten. En’, zo voegt hij er grijnzend aan toe, ‘Ik zal erbij zijn.’
(persdossier)