Ontdek het programma voor VIDEODROOM 2023
Het VIDEODROOM-programma is compleet!
- wo 11.10 - Wiegedood x A Page of Madness
- za 12.10 - Whispering Sons x Balm (After Violence)
- vr 13.10 - Claire Rousay x The Bloody Lady
- za 14.10 - Sarah Davachi x Portrait of a young man (in three movements)
- zo 15.10 - Naima Joris: O
- wo 18.10 - Eiko Ishibashi x Ryûsuke Hamaguchi: Gift
- vr 20.10 - Colin Stetson: Soundtracks
- za 21.10 - Tsar B & Dijf Sanders Play the Music of Twin Peaks (21:00)
& Closing Party: Welcome to Twin Peaks (22:00)
Sarah Davachi x Portrait of a Young Man (In Three Movements)
Za 14.10 - 20:00 - 22:00
Meditatieve, visuele symfonie
Portrait of a Young Man (In Three Movements) is een onterecht vergeten avant-gardemeesterwerk, dat doet denken aan het werk van grote experimentele filmmakers als Maya Deren en Paul Clipson. Deze driedelige visuele symfonie krijgt exclusief voor VIDEODROOM een soundtrack, gecomponeerd door de Canadese geluidskunstenares Sarah Davachi.
Over de film
De stille documentaire Portrait of a Young Man (In Three Movements) (1931) van de Amerikaanse fotograaf-documentairemaker Henwar Rodakiewicz (1903-1976), werd gefilmd tussen 1925 en 1931 in Bermuda, New Mexico, Arizona, Colorado en Brits-Columbia. De driedelige film portretteert een jongeman via beelden van zijn drie passies: het getij, machines en zonlicht. Rodakiewicz koos voor een opdeling in drie delen, naar analogie met de muzikale structuur van een symfonie.
De film begint en eindigt met het opkomende tij. De weelderige zwart-witbeelden van golven die over het scherm slaan voelen zó echt dat je de schuimspatten bijna kunt voelen. Doorheen de docu zien we glinsterend zonlicht op het water, horen we af en toe machines, en wisselen beelden van wolken, rotsen en gebladerde takken zich af.
In Portrait of a Young Man onderzoekt Rodakiewicz hoe je beweging kunt vastleggen. Hij gebruikt hiervoor verschillende technieken, waaronder slow motion, geometrie, herhaling, belichting, abstractie en ritme. Net als bij A Page of Madness (1926) gaat Portrait of a Young Man voorbij het naturalisme: het leidt de kijker naar een plek van pure expressie. Het eindresultaat, ingeblikt op drie spoelen van 16mm film, is een meditatieve studie van een jonge Rodakiewicz: hij wilde gedetailleerd ervaringen vastleggen. Een klein uur lang worden alle conventies van de traditionele cinema aan de kant geschoven: de wervelwind van constante beweging binnen het filmkader plaatst de kijker in het middelpunt. Het effect is betoverend.
Over de regisseur
Henwar Rodakiewicz was pas een twintiger toen hij Portrait of a Young Man maakte, en was zowel regisseur, producer als fotograaf van de docu. Hij had geen vooropgezet plan over het eindresultaat - er bestonden toen ook nog maar weinig gelijkaardige films - en vertrouwde volledig op zijn intuïtie en zijn scherp oog. De film, die focust op natuurlijke vormen en ritmes, verlegt de grenzen van documentaire en doet denken aan het werk van avant-gardemeesters als Maya Deren, Andy Warhol en Paul Clipson.
Rodakiewicz zei zelf over Portrait of a Young Man: "Het is een geïntegreerde verzameling van dingen waarmee ik m’n gedachtes en gevoelens visueel wilde uitdrukken: machines, bladeren, wolken, water - maar geen mensen. De bewerking ervan heb ik gebaseerd op mijn gevoel voor continuïteit - een werkwijze die ik sindsdien altijd heb toegepast." Het resultaat is een serene, meditatieve film.
Na Portrait of a Young Man maakte Rodakiewicz onder meer Land of Enchantment: Southwest U.S.A. (1948), dat zijn bevriende kunstschilder Georgia O’Keeffe toont. Naast het uitbrengen van eigen werk, hielp Rodakiewicz andere makers bij de productie van hun films. Zo producete hij de kortfilm Adventure in the Bronx (1941) van regisseur Joseph Krumgold, dat genomineerd werd voor een Oscar.
Over Sarah Davachi
Het werk van de Canadese componist-performer Sarah Davachi houdt zich bezig met de nauwe verwevenheid van klank en tijd. Lange uitgesponnen, maar nauwkeurig uitgedachte harmonieën geven geleidelijk aan variaties in textuur, boventonen, psychoakoestische fenomenen, stemmingen en intonatie bloot. Haar composities omvatten zowel solo- als kamermuziek, waarbij ze een breed scala aan akoestische en elektronische instrumenten gebruikt. Davachi's werk wordt soms vergeleken met dat van minimalistische componisten als LaMonte Young en Eliane Radigue. Ze heeft getourd met artiesten als Grouper, William Basinski en Arnold Dreyblatt, en creëerde werk in opdracht van onder meer London Contemporary Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra en Cello Octet Amsterdam.
Hieroglyphic Being x Parallel Spheres & Figures in Mynd
Het dromerige animatie-experiment Parallel Spheres & Figures in Mynd van Gabriela González Rondon opent de avond. De soundtrack werd gemaakt door elektronicalegende Hieroglyphic Being en verschijnt later dit jaar op VIERNULVIER Records.
Parallel Spheres & Figures in Mynd omvat twee delen uit een abstracte animatiefilm van Gabriela González Rondon. In dit surrealistische, analoge filmpareltje schetst Gabriela universa van beweging en kleur, die doen denken aan het spirituele werk van gelijkgestemde zielen als sciencefictionschrijver Ursula K. Le Guin en filmmaker John Whitney. Geestverwant Jamal Moss aka elektronicalegende Hieroglyphic Being maakte de soundtrack.
Parallel Spheres & Figures in Mynd toont het dubbele aspect van één enkel moment. 'Parallel Spheres' is een observatie van de fysieke eigenschappen van een tijdloze locatie: abstracte topografie en vervormde landschappen bieden de enige informatie over dit exotische en onherbergzame gebied. In 'Figures in Mynd' ontvouwt zich woordeloos de intrinsieke mythologie van de grasmat. Enkel ogen die willen luisteren en oren die willen zien, zullen via de symboliek deze hyperreële entiteiten kunnen betreden.
Geboren in Venezuela, in 2003 verhuisd naar Brussel: videokunstenaar Gabriela González Rondon. Haar stijl wordt gekenmerkt door een multidisciplinaire aanpak die stop-motion, tekenen en beeldmanipulatie omvat. Gabriela maakt voornamelijk video's voor experimentele muzikanten zoals Bear Bones, Lay Low, Urpf Lanze, Le Ton Mité, Embassador Dulgoon en Timelash. Ze presenteerde haar werk onder meer op het podium van De Vooruit (Gent), de KVS (Brussel) en Het Bos (Antwerpen).
Al meer dan 20 jaar trekt Hieroglyphic Being op muzikale ontdekkingsreizen, waarbij hij house, industrial, kraut, avant-jazz en noise vermengt tot zijn unieke dansbare, psychedelische muziek. De elektronicalegende omschrijft zichzelf als “een Noord-Amerikaanse experimentele geluidscomponist uit de Melkweg”. Niet gelogen!
Whispering Sons x Balm (After Violence)
Za 12.10 - 20:00 - 21:05
Afgelopen juli gaf Whispering Sons nog een verpletterend optreden op Boomtown, in oktober transformeren ze nieuwe muziek tot een filmische ervaring op VIDEODROOM - letterlijk, met de hulp van filmmaker Heleen Declercq. Een exclusief project, want het resultaat wordt enkel tijdens VIDEODROOM op groot scherm vertoond. Het aantal zitjes is bovendien beperkt tot 200, dus zorg dat je erbij bent!
Over de band
Het Belgisch vijftal Whispering Sons brengt een unieke, donkere mix van experimentele postpunk. De stuwende instrumenten, gecombineerd met de diepe stem van frontvrouw Fenne Kuppens, zorgen voor een onbehaaglijk gevoel - een gevoel dat sinds de beginjaren kenmerkend is voor hun muziek. Dankzij de energieke shows heeft de band een stevige livereputatie opgebouwd.
De afgelopen jaren heeft Whispering Sons, winnaar van Humo’s Rock Rally 2016, langzaam maar zeker zijn eigen grenzen verlegd. Klonk debuutalbum Image (2018) nog theatraal en wijd, dan richtte opvolger Several Others (2021) zich meer op hun grootste kracht: rauwe intensiteit. Een derde plaat is momenteel in de maak.
Voor VIDEODROOM neemt Whispering Sons wat gas terug, om samen met de Brusselse regisseur-cinematograaf Heleen Declercq een voorstelling neer te zetten waarin beeld, muziek en licht naadloos in elkaar overvloeien. Verwacht een intieme showcase met nieuwe muziek, als voorsmaakje van wat er nog zit aan te komen.
Over de regisseur
De Brusselse regisseur-cinematograaf Heleen Declercq focust op verbinding. Ze portretteert de gevoeligheid van degene die voor haar lens staat via muziek en geluid - twee componenten die een speciale plaats innemen, getuige de video’s die ze al maakte voor Zwangere Guy, Chibi Ichigo en DVTCH NORRIS. Haar werk wordt gekenmerkt door een documentaire stijl.
Al van jongs af aan was Declercq gefascineerd door de kracht van beelden. Als kind besteedde ze talloze uren aan het vastleggen van haar eigen wereld met de camcorder van haar moeder. Die passie leidde haar naar het RITCS, waar ze documentaire studeerde. Haar afstudeerproject GIRLHOOD - tevens haar coming-out - werd geselecteerd voor verschillende filmfestivals en won in 2017 de prijs voor Beste Documentaire op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven.
Haar visueel verbluffende verhalen, waarmee ze krachtige emoties weet op te roepen, levert Declercq lovende kritieken en een groeiende schare toegewijde fans op.
Closing Party: GHOST x Welcome to Twin Peaks
Za 21.10 - 22:00
Op zaterdag 21 oktober zal het rode doek vallen over de 50ste editie van Film Fest Gent met een surrealistisch slotfeest in de Vooruit. Het GHOST-collectief, dat ondertussen niet meer weg te denken is uit de jaarlijkse VIERNULVIER-samenwerking VIDEODROOM, zorgt er immers voor dat de closing party volledig in het teken staat van David Lynch’ geliefde televisieserie. Welcome to Twin Peaks!
Het GHOST-collectief verdiepte zich voor eerdere VIDEODROOM-edities al in de universums van Mad Max, The Shining en Alien, en zorgt op zaterdag 21 oktober opnieuw voor een immersieve totaalervaring, samen met dj’s Lizzy & Tati en Thang. Vertoef dus voor één zweterige nacht in de vreemde, mysterieuze wereld van David Lynch & Mark Frost en dans “Audrey’s Dance” op de bezwerende, melancholische score van Angelo Badalamenti.
Tsar B & Dijf Sanders Play the Music of Twin Peaks
Za 21.10 - 21:00
Voor het slotfeest op zaterdag 21 oktober brengen Tsar B en multi-instrumentalist Dijf Sanders om 21:00 een eigenzinnige hommage aan componist Angelo Badalamenti (1937-2022) en zijn legendarische soundtrack. Zijn “Twin Peaks Theme” werd in 1990 bekroond met een Grammy. Badalamenti en Lynch kenden elkaar al langer: Badalamenti schreef ook de scores voor Lynch’ klassiekers Blue Velvet (1986) en Wild at Heart (1990), en zou dat later ook nog doen voor The Straight Story (1999) en Mulholland Drive (2001). Badalamenti viel overigens al vaak in de prijzen tijdens de World Soundtrack Awards, zoals in 2005, toen hij de Film Composer of the Year-prijs mee naar huis mocht nemen, en in 2008, toen zijn werk bekroond werd met een Lifetime Achievement Award.
Ook zangeres-actrice Julee Cruise (1956 - 2022), die in Twin Peaks een terugkerende rol heeft als zangeres in the Roadhouse, kende de heren al langer: Badalamenti raadde Cruise aan toen Lynch voor Blue Velvet op zoek was naar een zangeres met een “haunting, ethereal voice”. Cruise stelde niet teleur. Ook in Twin Peaks draagt haar stem bij aan de weemoedige en bevreemdende sfeer. Deze VIDEODROOM-avond wordt een eerbetoon aan Badalamenti en Cruise, die allebei overleden zijn in 2022.
Claire Rousay x 'The Bloody Lady'
Vr 13.10 - 19:30
Met deze VIDEODROOM-avond vieren we dat Viktor Kubal, de vader van de Tsjechoslowaakse animatiefilm, 100 jaar geleden geboren werd. De Amerikaanse elektroakoestische componist Claire Rousay voorziet Kubals The Bloody Lady live van een volledig nieuwe soundtrack!
Over de film
De trippy Tsjechoslowaakse animatiefilm The Bloody Lady (1980) - originele titel: Krvavá pani - is gebaseerd op het lugubere volksverhaal over Elisabeth Bathory (1560 - 1614), een Sloveense edelvrouw die beschuldigd werd van de moord op honderden meisjes en vrouwen. De reden voor haar moordzucht: in de hoop eeuwig jong te blijven, zou ze letterlijk gebaad hebben in hun bloed. Sommige historici zien haar veroordeling als een onterechte heksenjacht, volgens anderen is ze één van de eerste gekende seriemoordenaars uit de geschiedenis. Verhalen over haar vermeende misdaden werden al snel een legende - het gerucht gaat dat Bathory de inspiratie vormde voor Bram Stokers roman Dracula (1897).
De film begint als een klassiek Disneysprookje, met vrolijke bosdieren die rond de gravin huppelen, maar krijgt al snel een duistere twist. Tijdens een storm verdwaalt de gravin in het bos. Koortsig en uitgeput bereikt ze de hut van een houthakker, die haar verzorgt tot ze er weer bovenop is. Uit liefde geeft ze hem - letterlijk - haar hart. Hierdoor verandert haar karakter onmiddellijk: de harteloze gravin begint haar lievelingsdieren wreed te behandelen en neemt baden in maagdenbloed.
Over de regisseur
Viktor Kubal (1923 - 1997) wordt beschouwd als de vader van de Tsjechoslowaakse animatiefilm: zijn Zbojník Jurko (1976) is de allereerste Slowaakse animatiefilm ooit. Kubal staat bekend voor zijn minimalistische teken- en vertelstijl, waarmee hij maximaal effect bekomt.
In The Bloody Lady, zijn pseudo-historische horror-dramedy over Elisabeth Bathory, communiceert Kubal niet met dialogen - The Bloody Lady is, afgezien van een korte intro, een stille film - maar via minimalistische beelden en de muziek van Juraj Lexmann. Kubal doorspekt zijn Disney-parodie met wrange humor en anachronistische grappen. Hoewel de meeste moorden buiten beeld gebeuren, schrikt Kubal er niet voor terug om het "verjongende" bloedbad in beeld te brengen.
Over Claire Rousay
Amerikaanse elektroakoestische componist Claire Rousay combineert cello met ambient veldopnames en electronica. Haar muziek focust op emoties en details uit het dagelijkse leven - voicemails, omgevingsopnames, stophorloges, gefluister en gesprekken - en laat hun betekenis exploderen.
Rousay stond vorig jaar in het voorprogramma van alt-country superster Jeff Tweedy. Haar prachtige esoterische, af en toe uitdagende instrumentale stukken, worden vaak vergeleken met het minimalistische werk van Steve Reich of dat van de meditatieve componist William Basinski.
GAME x The Idol x Cinema
Kubals kortfilms The Idol en Cinema openen de avond, met een nieuwe geïmproviseerde soundtrack door het Ghent Advanced Master Ensemble (GAME). GAME omvat muzikanten en componisten uit de Advanced Master Hedendaagse Muziek aan het Gentse KASK & Conservatorium. Wat deze jonge musici gemeen hebben? Een verlangen naar dialoog, het creëren van nieuw (interdisciplinair) werk, en het ontdekken van de nieuwste ontwikkelingen in de hedendaagse muziek. Sinds 2013 tourt GAME door Europa, met onder meer passages op het Deense SPOR-festival, het Kroatische IZLOG-festival en in het Franse Opéra de Lille.
A Page of Madness - Wiegedood
Wo 11.10 - 20:00
We openen VIDEODROOM 2023 in stijl met een uniek filmproject van Belgische black metaltrots Wiegedood. Het trio - Levy Seynaeve (zang, gitaar), Wim Coppers (drums) en Gilles Demolder (gitaar) - staat internationaal bekend om hun hondsbrutale muziek en ijzersterke livereputatie. Op woensdag 11 oktober spelen ze een volledig nieuwe soundtrack bij de Japanse stille film A Page of Madness (1926), een lang verloren gewaand meesterwerk dat zich afspeelt in een psychiatrische instelling.
Over de film
Blijft ook bijna 100 jaar na de première nog steeds één van verbluffendste, verbijsterendste en radicaalste experimenten uit de geschiedenis van de Japanse cinema: A Page of Madness (1926), een stille horrorfilm van regisseur Teinosuke Kinugasa (1896-1982).
De plot: een oude matroos werkt als conciërge in een psychiatrische instelling om bij zijn vrouw te kunnen zijn. Nadat ze een poging tot zelfdoding ondernomen heeft, probeert hij haar uit de instelling te bevrijden.
De film moet het vooral van Kinugasa’s creatieve talent hebben: de regisseur verkent én verlegt de grenzen van wat er in de jaren ‘20 van vorige eeuw filmisch mogelijk was. Via vervormingen en een extreem gestileerde beeldtaal, dompelt hij zijn publiek onder in een wereld van waanzin. De dramatische schokeffecten en de complexe dubbelbeelden maken een visueel feest van de film: een bewaker opent een getraliede deur en de tralies blijven; een nerveus tracking shot door de gang wordt bovenop een tracking shot in de tegenovergestelde richting gelegd; herinneringen worden gezien door de wazige ramen van hallucinaties. Ook de vertolkingen dragen bij aan de bevreemdende sfeer: alle acteurs maakten deel uit van een avant-garde toneelgezelschap.
Over de band
Belgische black metaltrots Wiegedood stelde vorig jaar in een uitverkochte Balzaal hun recentste plaat There’s Always Blood At The End Of The Road voor. Vier jaar na de De Doden Hebben Het Goed-trilogie, die opgedragen is aan de veel te vroeg overleden Kabul Golf Club-frontman Florent Pevée, focust de nieuwe plaat op de walgelijkste kanten van mens en maatschappij. Want, zo vinden ze zelf: “De essentie van black metal bestaat erin de chaos van de wereld en de complexiteit van het leven te vatten.”
Wegblijvend van de typische black metalthema’s, zoomen ze in op de interne strijd die we allemaal voeren om allerhande gruwel te ontstijgen. Dit brengt ze zowel muzikaal als tekstueel naar een volledig ander domein. De band noemt de plaat een “dark turn” naar het onverwachte en onwelkome. Hoe dat klinkt? Als een psychotische rit vol spooky synths, hot club jazz en verontrustende samples.
Naima Joris - 'O'
Zo 15.10 - 20:00
Een audiovisuele show over de magische onderwaterwereld
Kopje onder met Naima Joris! Voor ‘VIDEODROOM’ zal de singer-songwriter een improvisatieset spelen op beelden van microscopisch plankton van de Nederlandse filmmaker-fotograaf Jan van IJken.
Van IJken filmde plankton via zijn microscopen en onthult zo de schoonheid van deze minuscule organismen. Zoals iedereen weet, wordt ons voortbestaan bedreigd door de opwarming van de aarde. Weinigen weten echter dat fytoplankton de voornaamste verwerker van broeikasgassen én de grootste primaire zuurstofproducent op aarde is. Deze reddende, zwevende micro-organismen, waar we dus afhankelijk van zijn, worden echter ook bedreigd door de verzuring van de oceanen.
De gemeenschappelijke deler tussen deze kleine wezens en Naima Joris? Ademen. Met de wonderlijke beelden van Van IJken als leidraad en haar fascinatie voor zowel ademhaling als water, zal Naima een magische improvisatieset spelen. De futuristische gitaarlijnen van Vitja Pauwels en de stemmige klanken van Niels Van Heertums eufonium zullen haar vergezellen.
De voorstelling heeft de toepasselijke naam ‘O’ gekregen, verwijzend naar de circle of life - want zonder plankton is er geen leven mogelijk - en naar ‘eau’, het Franse woord voor water. Laat je verwonderen door natuur en muziek!
Gift - Eiko Ishibashi x Ryûsuke Hamaguchi
Wo 18.10 - 20:00
Na het veelgeprezen Drive My Car werken de Oscargenomineerde filmmaker Ryûsuke Hamaguchi en multi-instrumentalist & componist Eiko Ishibashi opnieuw samen. Hun gloednieuwe film draagt de titel Gift en is geschreven en geregisseerd door Hamaguchi. Gift gaat in wereldpremière op Film Fest Gent en is ontwikkeld in combinatie met Hamaguchi's speelfilm Evil Does Not Exist, die dezelfde beelden en hetzelfde scenario op een andere manier benadert. Ishibashi zal bij de vertoning van Gift live haar muziek uitvoeren.
Eiko Ishibashi is een muzikaal fenomeen dat al jaren stijlen en genres combineert, van chamber pop en musique concrète tot jazz-improv, prog en noise. Ze werkte al samen met artiesten als Jim O'Rourke, Keiji Haino, Charlemagne Palestine, Merzbow, Giovanni Di Domenico, Phew en vele anderen. In 2016 maakte ze haar debuut als filmcomponist met de score voor Albino's Tree, waarna ze in 2021 de muziek schreef voor Ryûsuke Hamaguchi's Oscarwinnende film Drive My Car. Ishibashi's betoverende score kreeg lovende reacties en bezorgde haar de Discovery of the Year Award op de 22ste editie van de World Soundtrack Awards in Gent.
Colin Stetson Soundtracks
Vr 20.10 - 20:00
Blaast de saxofoon nieuw leven in: de Amerikaanse muzikant Colin Stetson. Filmfans en gamers kennen Stetson van zijn opvallende scores voor o.m. de horrorfilms ‘Hereditary’ (2018), ‘Texas Chainsaw Massacre’ (2022) en ‘The Menu’ (2022), en de hondspopulaire videogame ‘Red Dead Redemption 2’ (2018).
Op VIDEODROOM zal Stetson een exclusieve liveset spelen die gebaseerd is op deze scores, aangevuld met zijn soundtracks voor andere films en tv-series.
Sinds de start van zijn carrière staat Stetson bekend als een innovatieve muzikant die garant staat voor assertieve, krachtige optredens. Die powerhouse performances schrijft hij zelf toe aan het feit dat hij vroeger jarenlang geworsteld heeft, een sport waarvan de "waanzinnige fysieke extremen" zijn muzikale stijl beïnvloed hebben.
Nadat hij zijn muziekdiploma op zak had, leverde Stetson bijdrages aan albums van grote artiesten, onder wie Tom Waits, Bon Iver, Laurie Anderson en Lou Reed. Na zijn (solo)doorbraakalbum ‘New History Warfare Vol. 1’ (2007) werd hij ingelijfd door bands als Arcade Fire, Timber Timbre en TV on the Radio. Tussendoor voltooide de onvermoeibare Stetson zijn ‘New History Warfare’-trilogie en werd ‘s mans ‘All This I Do for Glory’ meermaals bekroond als ‘Album of the Year’ in 2017.
Kenmerkend voor zijn saxofoonspel is het gebruik van circulaire ademhaling, een techniek waarbij je ononderbroken geluid hoort. Hoewel hij voornamelijk naar de saxofoon grijpt - vooral bas en alt, maar ook sopraan, tenor en bariton - kan hij ook uit de voeten met klarinet, fluit, Franse hoorn en kornet.
