Nieuw hier?
Registreer nu
Inloggen
Inloggen

Festivalfilm uit op DVD: Beyond The Hills

25 apr 2013
Anders dan de Beierse Alpen in 'The Sound of Music' zijn de Roemeense hills hier niet 'alive with music' maar wel met religieus obscurantisme. Cristian Mungiu, de regisseur van het met de Gouden Palm bekroonde '4 Months, 3 Weeks and 2 Days', laat het stedelijk, hedendaags Roemenië achter zich voor een verhaal dat zich volledig afspeelt 'achter de heuvels' en in een quasi tijdloze winterse omgeving: een orthodox klooster waarvan de serene rust wordt verstoord door de komst van de vriendin van een van de devote jonge nonnen. (Ware het niet dat de eerste atypische scène zich afspeelt in een hedendaags treinstation, we waanden ons in een voorbije eeuw).

In zekere zin is 'Beyond the Hills' het verhaal van een ongelijke en frustrerende driehoeksverhouding en een drama van onbeantwoorde liefde. Indringster/bezoekster Alina (Cristina Flutur) houdt zielsveel van Voichita (Cosmina Stratan), maar die reserveert haar liefde dezer dagen exclusief voor God en is in de ban van een priester die in Alina's ogen een boosaardige invloed uitoefent op haar vriendin. Beide vrouwen proberen elkaar te redden: Alina wil dat Voichita haar kap over de haag gooit en met haar naar Duitsland vlucht; Voichita probeert haar vriendin tot dezelfde spirituele discipline te bekeren die haar rust en troost bracht. In het daaropvolgende duel tussen religieuze en profane liefde chargeert Cristian Mungiu niet en maakt hij er geen antiklerikaal traktaat van.

Wie naar de film gaat met de bedoeling om te smullen van een potje 'bouffe-curé" gaat met een lege maag naar huis. Mungiu moet er ook geen schepje bovenop doen. De feiten (de film is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal van exorcisme met noodlottige afloop) zijn al erg genoeg: een van de meisjes bekoopt het harteloos archaïsme van de religieuze fanatici met haar leven. Een film over seksuele frustratie, hysterie en koortsachtige mystiek in een geïsoleerde kloostergemeenschap roept onvermijdelijk herinneringen op aan 'Black Narcissus' (1946). Maar anders dan het flamboyante meesterwerk van Powell & Pressburger waar de Technicolorpracht van afdruipt is dit een zeer ingetogen benadering van vrij opzienbarend materiaal. Deze 2 uur 30 minuten lange film trekt plechtig en langzaam op het doek voorbij, de mogelijk spectaculaire en sensationele aspecten (zoals de uit de hand gelopen duiveluitdrijving en de mogelijke lesbische attractie tussen de nonnen) worden volledig onderdrukt en verinnerlijkt.

De intensiteit van het drama is in hoge mate te danken aan de stille kracht van de sobere en genuanceerde vertolkingen van hoofdrolspeelsters Cristina Flutur en Cosmina Stratan die vorig jaar op het festival van Cannes terecht de prijs voor beste actrice deelden. En natuurlijk ook aan Mungiu's gedragen mise-en-scène die een maximale kracht haalt uit de lange takes. Patrick Duynslaegher

BEYOND THE HILLS Cristian Mungiu Roemenië, Frankrijk, België; 2012; 150 min. Lumière Film: *** Extra's: *