Zohar

Zohar Argov, zanger, superster, een Israëlische legende, iemand die ongeëve­naarde populair was, en toch anoniem bleef als mens; een complex, fascinerend man vol innerlijke contradicties, onschul­dig en toch zo straatwijs als een zwerfkat. Zijn drang tot zelfvernietiging leidde tot zijn uiteindelijk tragische dood in 1987. De film toont Zohar Argov in zijn begin­jaren en volgt zijn groeiende faam nadat hij het idool was geworden van honderd­duizenden in en buiten Israel. Zohar Argov verkocht meer muziek dan wie ook in het land: hij verdiende meer dan zijn collega's en wist zijn fans tot tranen toe te bewegen.
Omdat hij onophoudelijk werd gecon­fronteerd met een vijandig muzikaal esta­blishment zocht hij zijn soelaas in drugs, die uiteindelijk zijn dood zouden bete­kenen. Zohars levensverhaal, typisch voor de westerse rockmythologie, is vertrouwd en klassiek. Het is dat van een misdeelde jeugd, misdaad, drugs, muziek als enige 'gezonde' houvast, succes, hysterische bewondering, geld, sex, crisis, afgang en tragisch einde.
Maar het verhaal van Zohar is ook anders omdat het plaatsvond tegen de unieke culturele en sociale achtergrond die volg­de na de politieke omwenteling van 1977, toen de Likoed aan de macht kwam na 30 jaar dominantie door de Socialistische Partij. In velerlei opzichten vertegenwoor­digt Zohar deze omwenteling en ook zijn uiteindelijk ineenstorting.