Yami no kânibaru (Carnival in the Night)

MASASHI YAMAMOTO
Een zeer jonge filmmaker (geboren in 1955) die geschoold is in het experimentele teater. Maakte in 1980 zijn eerste langspeler HEILIG TERRORISME genaamd. Zijn nieuwste film is een kortfilm op video.

Carnaval van de Nacht
Een beeld van het hedendaagse Japan: Shinjuku daar waar het hart van Tokyo het hardst klopt. Overdag is het de buurt van de zakenlui en de ambtenaren. 's Nachts wordt het de wereld van de neonlichten, de nachtkroegen, de prostitutie… Kumi is een jonge vrouw die zich 's nachts graag laat verdwalen in de Shinjuku-wijk. Zij vertrouwt dan haar zoontje toe aan haar vader en gaat op avontuur: een makabere reis waar het buitengewone, de dood en het geweld de tenoren zijn. Men ontmoet een terrorist op zoek naar de ideale plaats om zijn springtuig te plaatsen. Men maakt ook een roofoverval op een melkboer mee. De dader is totaal onevenwichtig. Men ziet een meisje vallen zetten voor kraaien, die ze dan achteraf langs de stoep verkoopt. Men is getuige van een homosexuele verkrachting waarna het slachtoffer gewurgd wordt. Men ontmoet eveneens een onschuldig meisje, ronddolend in het crematorium met een zak, gevuld met beenderen… Wanneer Kumi terugkeert naar huis, haalt ze de revolver uit die ze van de terrorist geleend heeft. Zal ze haar zoontje nog terugzien om
hem al deze mooie sprookjes te kunnen vertellen?

Deze film is een lange feërieke reis van een vrouw, haar monoloog voor de buitenwereld. Er is uiteraard zeer veel geweld en sex te zien in de film, maar deze dingen vertegenwoordigen niet wat ze beleeft (de dialoog) maar een beeld van wat ze bedenkt (de monoloog). Yamamoto heeft een jaar aan de opnamen van deze film gewerkt. Hij duikt met ons in het dagelijkse leven van een jonge vrouw om dan een buitengewone transformatie te tonen. De stijl van de film is bijna dokumentair maar feitelijk is het een amalgaam tussen fiktie en realiteit. Op het einde van de film maken we een schijn-bevalling van de vrouw mee. Zonder woorden, zelfs zonder schreeuw. De kamera toont bijna onverschillig de geslachtsorganen van de vrouw, waaruit bloed vloeit. Noch emotie, noch medeleven. De kamera blijft een afstandelijke getuige.

HET CARNAVAL VAN DE NACHT is zowel realiteit als verbeelding. Het is de waarheid als een leugen, of een leugen als waarheid.