Vincent (Vincent - the life and death of vincent van gogh)

Deze bijzondere film is geen documentaire of speelfilm. Het is een poëtisch-picturale benadering van het werk en het denken van een schilder wiens werk zo rijk is aan zienswijzen, belevingen en emoties dat menigeen erdoor is gefascineerd en geïnspireerd.

Paul Cox gebruikt brieven van Vincent aan zijn broer Theo - zij worden gelezen door John Hurt - als een soort verbale tegenhanger van wat je ziet. Via opnamen van landschappen, geënsceneerde taferelen - ware tableaux vivants soms - belandt Cox bij de schil­derijen zelf, die hij nauwgezet en verhel­derend met de camera aftast. Op die manier is deze film een zuivere en heel persoonlijke benadering van een schilder en diens werk, die wars is van louter documentarisme of pathetiek, en die de kijker als belevend beschouwer met een mens confronteert via diens werk.We zien beelden van plaatsen waar Van Gogh heeft verbleven, in Holland, de Borinage, Arles en Zuid-Frankrijk. Typisch voor Cox ook is het gebruik van 8 mm. shots, die na het vergroten een merkwaardige korreligheid krijgen en iets van de groezelige sfeer van die tijd en Van Van Gogh 's levensomstandigheden oproepen.Charmant zijn de scènes van een Parijse café-chantant (een fraai opgedirkte zaal in de Gentse Vooruit) en de nachtelijke toch­ten doorheen grauwe straatjes waar het « gemene volk » zich ophoudt (het Gentse Patershol leek waarlijk gebouwd voor zulke opnamen). Zoals altijd legt Paul Cox ook weer hier een bijzonder fijnzinnig gevoel van muziek aan de dag - hier o.m. Rossini en Vivaldi.

Vincent is een fijne, delicate film voor iedereen die een gevoel heeft voor het werk van Van Gogh en die zich verwant voelt met de wereld van Paul Cox. (wp)