The Texas Chain Saw Massacre

"Absoluut af te raden voor gevoelige zielen" is een slogan in de filmwereld die te pas en ten onpas wordt gebruikt om de mensen aan te trekken voor films die meestal nauwelijks iets om het lijf hebben. Maar als er één film waardig is waarbij ikzelf deze slogan zou willen gebruiken is het voor deze film. Dus een dubieus geval? Ja.

De film werd in vele landen (Duitsland en Zweden o.a.) definitief verboden, en alhoewel ik persoonlijk tegen elke censuur ben, moet ik hiermede tot op zekere hoogte instemmen. Het is nu al twee jaar geleden dat ik de film voor het eerst zag op het Festival van Cannes en nog steeds blijft deze film me bij als een nachtmerrie. Wat ge ook van de film zult vinden, goed of slecht, hij zal je drijven tot de grenzen van het houdbare van spanning en angst. Daarbij komt nog het feit dat de feiten echt gebeurd zijn in Texas in het jaar 1956. Vijf jongeren keren terug na een lange tijd, naar hun geboortedorp en een ogenschijnlijk verlaten geboortehuis. Ze komen er nooit meer van terug, behalve een meisje die later haar relaas verteld heeft, waarnaar deze film gemaakt is. Hitchcocks Psycho heeft veel overeenkomsten met deze film maar hierbij vergeleken is het een vriendelijke film. (Ben)

Een typische Amerikaanse onafhankelijke produktie, een waanzinnig gewelddadige story, op ware feiten gebazeerd, en een meesterwerk van de recht-voor-de-raapse horrorfilm, stijl grand-guignol: zo zou je de film van de onbekende Tobe Hooper kunnen omschrijven. De tegenstrijdigheden spruiten voort uit mijn onbehagen ( achteraf ) gecharmeerd en terzelfdertijd gekluisterd van afgrijzen in mijn bioskoopstoel gezeten te hebben. Ergens in Texas werd een groepje jongelui door een halfgare familie ( stijl Deliverance ) op een ontzettend brutale manier uitgemoord. Deze realistische gebeurtenis wordt in een zelden zo efficiënt gebrachte angstfilm op je toegesmakt dat je er moeilijk afstand kunt van nemen. (Uit "Film en Televisie")