The Gold Diggers

SALLY POTTER
Zeer aktief in de Britse filmwereld waarin ze zich liet opmerken door haar engagementen in de Londense Filmmakers Cooperative. Vanaf 1978 sluit ze zich ook aan bij de FIG, een vrouwelijke muziekband. In 1979 maakt ze THRILLER, een feministische rekonstruktie van de opera "La Bohème".

The Golddiggers
Al van bij de aanvang van deze op meer dan een vlak verrassende film bekent Sally Potter kleur : GOLDDIGGERS zal én muzikaal én feministisch zijn ! Meteen weten we ook dat niet voor de gemakkelijke weg geopteerd werd en een waarschuwing aan het adres van de kijker is zeker niet overbodig. Nochtans is deze waarschuwing blijkbaar velen ontgaan. Zo ook de reporter van de over het algemeen toch alerte weekblad "Variety". In de voor hun objektiviteit en zakelijkheid geroemde "reviews" van dit blad werd er naar aanleiding van THE GOLDDIGGERS zelfs zeer bitsig te keer gegaan tegen Sally Potter. Vooral het feministisch radikalisme van de film moest het ontgelden. Dit moet echter ook gerelativeerd worden, temeer dat THE GOLDDIGGERS door het al even respektabele British Film Institute geproduceerd werd, met de medewerking van niemand minder dan Julie Christie ! Sally Potter heeft haar film gerealizeerd met een uitsluitend uit vrouwen bestaande crew en de weinige mannen die een rol krijgen in haar film zijn, aldus "Variety", karikaturen. Waarover gaat de film ? Over twee vrouwen. Elk gaan ze op zoek naar iets. De ene is blond en gaat na van waar ze afkomstig is. Haar vader was een goudzoeker en ze gaat op verkenning in de onherbergzame streek waar destijds "the goldrush" plaats had. De andere is bruin en is in een bank tewerkgesteld. Zij onderzoekt de oorsprong van de waarde van het goud en het geld. Beide vrouwen zullen geen oplossing vinden voor de geheimen die ze proberen na te vorsen. Hun trefpunt is de "ballroom". Of men zich nu ergert of niet, van GOLDDIGGERS kan men de pracht van de fotografie niet ontkennen. Deze is van Babette Mangolte (zie ook HOTEL NEW YORK of de films van Chantal Akerman) en is meer dan poëtisch en suggestief, ze is gewoon bekoorlijk en fascinerend, zowel in de sneeuwdekors (op ljsland gefilmd) die wel degelijk Chaplin's THE GOLDRUSH evokeert als in de al even onherbergzame stadslandschappen van Londen.

(Dirk De Meyer)