Tasio

Al van zijn achtste jaar werkt Tasio in de bergen in Spaans Baskenland. Met veertien wordt hij kolenbrander, een vuil en gevaarlijk beroep. Hij ontmoet Paulina en zal enkele jaren later met haar trouwen. Het huwelijk verloopt wat haastig maar iedereen is gelukkig. Er wordt een kind geboren, Elisa. Deze verantwoordelijkheid is te zwaar voor iemand die van het kolenbranden moet leven. Tasio gaat daarom ook stropen en maakt zich daarmee tot vijand van de boswachter. Als Paulina zwaar ziek wordt, raadt het hele dorp hem aan de heuvels te laten voor wat ze zijn en een vaste baan te zoeken, die beter betaald wordt en veel veiliger is. Maar Tasio voelt daar niet veel voor. Ergens woelt in hem een sterke behoeft aan vrijheid. Paulina sterft. Jaren later trouwt zijn dochter en trekt zij naar de grote stad Tasio blijft achter, en gaat voort met kolen branden en stropen.

Voor deze mooie film over een man die in zijn drang tot ongebondenheid alleen in de natuur zijn ziel kan horen spreken, moesten enkele serieuze problemen aangepakt worden. Voor de rol van Tasio moesten er drie acteurs gevonden worden, die hun rol in volkomen harmonie met elkaar zouden spelen. Geen gemakkelijke opgave, zeker niet yoor Patxi Bisquert, die hier een bijzondere prestatie leverde. De film werd opgenomen op locaties in Noord-Spanje en er werd veel zorg besteed aan de taal van acteurs en figuranten. Dan moest er een kolenbranderij gebouwd worden zoals die er· in de tijd hadden uitgezien, en bracht men vele uren door met opnamen van klein wild tijdens verschillende seizoenen. Het eindresultaat is dan ook heel bijzonder. De film kreeg de Grote Prijs van Biarritz. Terecht.

(Vrij naar persmap, Cinéma, jan. 1985 en Positif feb. 1985)

Montxo Armendariz (1949) maakte sinds 1979 enkele kortfilms. Tasio is zijn langspeeldebuut.