Sebastiane

Deze film was zowel te Londen als te Parijs een van de hoogtepunten van het laatste filmseizoen. Ook op de jongste Age d'Or in het Brussels filmmuzeum, was het een weken op voorhan uitverkochte topper. Dit sukses heeft wel te maken met twee zaken die de film toch uniek maken.

Primo: hij is Latijns gesproken - hier met Franse ondertitels - wat dan toch een unicum is in de filmgeschiedenis.
Secundo: hij behandelt het homosexuele leven. van Sint-Sebastianus, een van die heiligen die zijn leven voor de Kerk opgeofferd heeft. Het is de eerste keer dat in een film de hoofdtematiek homosexualiteit bij heiligen betreft, wat niet belet dat de getoonde praktijken zeer werelds zijn ... (folder filmgebeuren)

Een peplum zonder peplums. Hoe komt dat? Wel, in Engeland bestaat er een lange traditie van Griekse-Latijns estetisme dat gekultiveerd wordt door een aantal fanatiekelingen, die onder de invloed van onder meer Oscar Wilde nog altijd floreren en het zelfs zeer goed stellen. Men belijdt er een absolute verering voor de schoonheid van het mannelijke lichaam, een verering die men in de Engelse kolleges overigens nooit onder stoelen of banken gestoken heeft.

Maar waarom Sint-Sebastianus? Wel, het lijden, het martelaarschap en het afzien van deze heilige is het ideale beeld van de lange frustraties van het homosexueel verlangen, wat in de Viktoriaanse samenleving trouwens op de meest kordate wijze weggestoken bleef. Het mannelijke mocht enkel een onderwerp zijn van estetische doeleinden: zeker geen kwestie van begeren of verlangen. SEBASTIANE toont ons echter dat de tijd van de Viktoriaanse hypokrisie en repressie lang voorbij is.

Het is een film waar de peplum letterlijk bij weggelaten is en aldus kan men hem beschouwen als een "Latijns" naaktfilm. Het maandblad Film en Televisie meent het sukses van de film te kunnen afleiden - althans volgens hun bevindingen in de lektuur van de Britse pers - uit de "rurale standjes onder homofielen". Wait and see.