Paolo Conte, via con me (Paolo Conte, Via Con Me (It's Wonderful))

De sympathieke Italiaanse brombeer Paolo Conte - hij was al vijftig toen hij in 1987 internationaal doorbrak met de song Max - is altijd een teruggetrokken persoonlijkheid gebleven die zich verschuilt achter zijn liedjes. Voor regisseur Giorgio Verdelli heeft de cantautore en voormalige advocaat uitzonderlijk zijn hart én zijn archief geopend. Fragmenten van een lang interview met Conte worden afgewisseld met concertopnamen en nooit geziene beelden. Het portret van Conte wordt aangevuld met getuigenissen van vrienden en collega’s zoals Jane Birkin, Isabella Rossellini en Roberto Benigni die lof te kort komen voor deze geheel uit coolness opgetrokken gentleman. Het vlot in elkaar geschoven geheel geeft een verhelderend beeld van de man. Daarvoor moet je soms voorbij de anekdote kijken. Dan ontdek je écht wat Conte de mens tot Conte de artiest maakt. En vice versa.