Mascara

Alle proporties in acht genomen kan Conrads laatste verwezenlijking, Mascara, tot op zekere hoogte als een verbeterde en herziene versie van Slachtvee worden geïnterpreteerd. Net als in zijn debuutfilm construeert de cineast zijn verhaal bewust rond een uitgesproken antiheld: Bert Sanders blijkt met name heel wat met Thomas Schmidt gemeen te hebben. In beide gevallen gaat het om mensen met een niet te verwaarlozen sociale status, die door de pittoreske charmes van het nachtleven en alles wat daarbij te pas komt, tegelijk heftig geboeid en afgestoten worden. Schmidt zal zich pas in de noc­turne arena wagen als hij verneemt dat hij niets meer te verliezen heeft, maar een diep ingewortelde maatschappelijke reflex zal hem er uiteindelijk toe aanzetten het gerefoeleerd voorwerp van zijn aantrek­king zoniet symbolisch te vernietigen, dan toch zoveel mogelijk schade toe te brengen. Sanders van zijn kant houdt er een liefde- haat relatie op na ten opzichte van hetzelfde, maar dan toch wel tot in het extreme gedreven milieu.
Mascara vertelt de geschiedenis van de aantrekkelijke jonge weduwe Gaby Hart (Charlotte Rampling), die met haar doch­ter (Charlotte Berden) een keurig inge­richt appartement aan zee betrekt. Haar bestaan verloopt vrij rimpelloos en haar sociale contacten blijken zich ertoe te beperken, af en toe in het openbaar te verschijnen met haar broer Bert (Michael Sarrazin), een vrijgezel die tevens de functie van politiecommissaris bekleedt. In deze toestand komt bruusk verandering wanneer Chris Brine (Derek de Lint), een buitenlands costuumontwerper die door de plaatselijke opera werd ingehuurd naar aanleiding van de opvoering van Glucks « Orfeo ed Euridice », in hun beider leven verschijnt: na een toevallige ontmoeting wordt Gaby op hem verliefd, daar waar Sanders hem zal vragen het wondermooie kleed dat hij voor Eurydice heeft ontwor­pen, voor één avond te mogen uitlenen. De eens te meer briljant door Azevedo in beeld gebrachte prent is een erg complex werkstuk dat meer nog dan Slachtvee op verschillende vlakken kan worden gelezen en uitgelegd: op het eerste niveau gaat het natuurlijk om een liefdesgeschiedenis annex thriller. Op een tweede niveau gaat het om een Danteske helletocht.