Marius et Jeannette

Marseille, de buitenwijken. Marius bewaakt een vervallen cementfabriek die dra zal worden gesloopt. Jeannette werkt als kassierster in een supermarkt en voedt haar twee kinderen op. Zij zijn eenzaam, bang voor nieuwe opdoffers. En dan komt Marius Jeannettes huisje schilderen… Een juweel van een film over gewone mensen in een samenleving die het hen niet gemakkelijk maakt : ooit uit de boot gevallen, gekwetst, vereenzaamd leven zij in een vacuüm waaruit je maar moeilijk wegkomt. Guédiguian is echter geen Kaurismäki : zijn humor is mild, niet zwart, zijn personages zijn geen karikaturen, zijn melancholie is niet pessimistisch, maar vervuld van sympathie en geloof dat er tussen mensen, ondanks alles, veel mogelijk is.