Regisseur
Jean Marboeuf
Componist
Guy Boulanger, Jean Bériac
Met
Bulle Ogier, Claude Brasseur, Jean Rochefort, Andréas Voutsinas
Editie 1974
90'
-
1973
-
Misdaad, Drama
-
Taal:
Frans
Gesitueerd in het dekor van de Parijse cabarets en nachtkroegen anno 1930, vertelt Marboeuf ons hier de liefdeshistorie tussen een zangeres en een goochelaar. Hiermee leidt de film ons in de koelissen van het artisten- en uitgaansleven. Door zijn zeer originele toon, en vooral door het uitstekende spel van Bulle Ogier, is deze film een van de grote verrassingen van de jonge Franse kinema.
“Bel Ordure" kwam als een donderslag uit de klare hemel van het jongste Festival van Cannes. Iedereen waande de Franse kinema bijna dood, d.w.z. er kwam niet veel nieuw en origineel meer bij van filmtalent. De grote verrassingen van de nieuwe Franse kinema bleken THEMROC, LA MAMAN ET LA PUTAIN en BEL ORDURE te zijn. “Bel Ordure" is op de eerste plaats een zalige kijkfilm, kinema op zijn best.
Het gegeven van de film is zeer tragisch, en zoals de meeste dingen in het leven tragisch zijn gaat het ook hier om een tragische "onmogelijke" liefde. Bulle Ogier (cfr. “La Salamandre") vertolkt de rol van een zangeres in een zwoel en nogal verdacht uitziend “cabaret” uit het tijdperk van de lichtvoetige Parijse belle époque. Claude Brasseur zien we hier optreden als clown en goochelaar, en wordt natuurlijk smoorverliefd op de "ster" van het cabaret. Maar tevergeefs. De sukkel heeft geen charme. De sukkel? Is het feitelijk wel een sukkel? Want het blijkt dat hij enerzijds door de politie en onderwereld gezocht wordt en aan de andere kant er voor werkt. Een onmogelijke situatie dus. Wie geraakt daar nog uit wijs? Jean Marboeuf, de regisseur van deze film gelukkig wel.
De film is dan eens tragisch, dan eens komisch, en soms op de rand van het melodramatische af, maar Marboeuf, valt nooit, in deze virtuoos knap geregisseerde en gemonteerde film, die de toeschouwer van de ene situatie in de andere doet vallen, als een waterval zonder ophouden. Tevens geeft de film een uniek beeld van Parijs en de wereld anno 1930. Afwisselend zien we authentieke opnamen uit die tijd van hoe de wereldsituatie er voor stond, en zeker in politiek opzicht, was dat niet al te rooskleurig.
“Bel Ordure" kwam als een donderslag uit de klare hemel van het jongste Festival van Cannes. Iedereen waande de Franse kinema bijna dood, d.w.z. er kwam niet veel nieuw en origineel meer bij van filmtalent. De grote verrassingen van de nieuwe Franse kinema bleken THEMROC, LA MAMAN ET LA PUTAIN en BEL ORDURE te zijn. “Bel Ordure" is op de eerste plaats een zalige kijkfilm, kinema op zijn best.
Het gegeven van de film is zeer tragisch, en zoals de meeste dingen in het leven tragisch zijn gaat het ook hier om een tragische "onmogelijke" liefde. Bulle Ogier (cfr. “La Salamandre") vertolkt de rol van een zangeres in een zwoel en nogal verdacht uitziend “cabaret” uit het tijdperk van de lichtvoetige Parijse belle époque. Claude Brasseur zien we hier optreden als clown en goochelaar, en wordt natuurlijk smoorverliefd op de "ster" van het cabaret. Maar tevergeefs. De sukkel heeft geen charme. De sukkel? Is het feitelijk wel een sukkel? Want het blijkt dat hij enerzijds door de politie en onderwereld gezocht wordt en aan de andere kant er voor werkt. Een onmogelijke situatie dus. Wie geraakt daar nog uit wijs? Jean Marboeuf, de regisseur van deze film gelukkig wel.
De film is dan eens tragisch, dan eens komisch, en soms op de rand van het melodramatische af, maar Marboeuf, valt nooit, in deze virtuoos knap geregisseerde en gemonteerde film, die de toeschouwer van de ene situatie in de andere doet vallen, als een waterval zonder ophouden. Tevens geeft de film een uniek beeld van Parijs en de wereld anno 1930. Afwisselend zien we authentieke opnamen uit die tijd van hoe de wereldsituatie er voor stond, en zeker in politiek opzicht, was dat niet al te rooskleurig.
Image gallery
Generiek
Regisseur
Jean Marboeuf
Componist
Guy Boulanger, Jean Bériac
Met
Bulle Ogier, Claude Brasseur, Jean Rochefort, Andréas Voutsinas
Cinematograaf
Dominique Arrieu, Jean Rozenbaum
Monteur
Michel Gabon, Vera Memmi, Anne-France Lebrun
Producent
Bernard Legargeant
Productiebedrijven
Luso-France
Meer informatie
Taal
Frans
Productielanden
Frankrijk
Jaar
1973