Les bons débarras

Canada er het meest deprimerend uit. Het lijkt wel of de bewoners de natuur even grof bejegenen als de Franse taal, maar dat is natuurlijk ook een kwestie van appreciatie. Films uit Québec zijn vaak mooi van lelijkheid, en Les bons débarras van Francis Mankiewicz vormt zeker geen uitzondering. Het scenario van de mysterieuze romanschrijver Réjean Ducharme laat een 13-jarig meisje (schitterend gespeeld door Charlotte Laurier) haar identiteit en recht op liefde bevechten in een milieu van armoede, regen en onverschilligheid. De kleine Manon wordt geïnspireerd door het lezen van 'Wuthering Heights'; net als Catherine Earnshaw gaat geen zee haar te hoog om het object van haar liefde te winnen. Dat object is Manons ongehuwde moeder, de hinderpalen zijn een geestelijk gehandicapte inwonende oom en een plaatselijke politieagent, die als minnaar van de moeder figureert. Wat de film aan schoonheid en soepelheid ontberen moet, wordt ruimschoots gecompenseerd door de authenticiteit en emotionaliteit. Les bons débarras is een ongepolijste brok film( ... ). (NRC/Handelsblad, 16/10/81)