L'Atalante

Deze lyrische exploratie van leven en liefde aan boord van een binnenschip op de Seine werd door distributeur Gaumont verminkt voor de release In 1934. Sedert­dien werd de film vertoond in diverse onvolledige versies, hoewel er verschei­dene pogingen waren om het weggeknipt materiaal te herstellen. Nu, 55 jaar later, maakt Gaumont 'zijn fout' goed door zo'n 250.000 dollar te investeren in een reconstructie van de film in een vorm die zo dicht mogelijk de versie benadert die Vigo zelf voorstelde aan distributeurs en exploitanten in april 1934 (zij onthaalden de film héél koeltjes). De film duurt nu 89 minuten.

De restauratie van Philippe en Bompoint is in menig opzicht bewonderenswaardig, al roept zij toch ook vragen op rond de ethiek van filmrestauratie. Zij werkten met Vigo's persoonlijk opname­script en met de diverse uren rushes die zich in de Cinémathèque française bevin­den en zij consulteerden diverse nog levende medewerkers aan de film. De belangrijkste bron was echter de eerder dit jaar teruggevonden nitraatkopie in het Britse National Film Archlve die dateert van voor de verminking en, vreemd ge­noeg, ook van voor de uiteindelijke vol­tooiing van de film. Philippe en Bompoint deden zo'n 40-tal montage-ingrepen, gaande van afzonderlijke shots tot hele scènes en enkele effecten die Vigo had voorzien maar die hij, wellicht wegens ziekte, nooit zelf heeft kunnen uitvoeren. (Variety, 6.6.90)