L'acrobate (The Acrobat)

De Franse regisseur Jean-Daniel Pollet is in onze Belgische bioskopen vrijwel onbekend. Twintig jaar geleden nochtans, toen Godard Rohmer, Truffaut en Chabrol nog droomden van films maken kwam hij, op 21-jarige leeftijd reeds voor de dag met een kortfilm "Pourvu qu' on ait l' ivresse", die toen als een meesterwerk werd onthaald. Het is internationaal no, steeds zijn bekendste film, want Pollet is altijd een marginaal figuur gebleven, tot hij vorig jaar in februari de Prijs van de Kritiek kreeg op het Festival van de Humoristische Film in Chamerousse. In al de beste films van Pollet wordt de hoofdrol gespeeld door Claude Melki. In L'ACROBATE is hij Léon, opzichter in een sauna-stortbadinstelling, die zijn best doet om iedereen tevreden te stellen. Hij is een akrobaat van het dagelijkse leven, jongleert met handdoeken en kammen, zonder ooit brokstukken te maken loopt hij rond met een plateau boordevol flesjes en glazen, in de hoop zijn deel van het applaus te krijgen. Maar zijn ambitie reikt verder, want Léon is niet gelukkig. Tenslotte is hij maar een sukkelaar die de vuile karweitjes mag opknappen, die geen sukses heeft bij de vrouwen, zelfs niet bij Fumée, het hoertje uit zijn buurt en waar hij hopeloos verliefd op is. Hij is de mislukkeling, de triestige Pierrot die iedereen doet lachen maar zelf nooit lacht. Een soort Buster Keaton, herboren in het realisme van de Parijse volksbuurten. En Léon zou zeker de kleine Léon gebleven zijn ware het niet dat hij op een dag heel toevallig, een tangowedstrijd ziet. De tango wordt zijn levensdoel. En de tango dat is zijn droom, het ritueel, het bezit, de macht, het geweld … Léon gaat les volgen in een bekende dansschool. Maar een tango danst je niet alleen. Zijn grote vlam, Fumée wordt zijn danspartner en samen worden ze een bekend danspaar dat wedstrijd na wedstrijd wint. Er blijft nu nog één hinderpaal voor het totale geluk, want de bedoelingen van Fumée gaan aanvankelijk niet buiten de dansvloer. Pas wanneer hun gevoelens zich ook op hetzelfde tempo bewegen heeft Léon de grote overwinning behaald. Zijn leven wordt heel en al tango. (vrij vertaald uit persmappen)