La película del rey (A King and His Movie)

In 1860 steekt de Franse advocaat Orélie Antoine de Tounens de oceaan over en strandt op Zuid-Argentinië. Niet zomaar. Hij wil rijk worden en zich door de au­tochtone indianenstammen tot koning van Araucanië en Patagonië laten kronen. Het avontuur loopt echter slecht af. Ongeveer meer dan een eeuw later, Buenos Aires. Een filmploeg bereidt de opnamen van een nieuwe historische film over de helden­daden van de Fransman voor. Plots echter haakt de geldschieter af, verdwijnt spoor­loos en laat de produktie in een beslis­sende fase achter. De regisseur wil evenwel zijn projekt voortzetten, ook al moet dat dan met een sterk gekrompen budget en op straat geronselde acteurs ... Wanneer de hele ploeg dan voor de opnamen in het dorre Patagonië aankomt ontstaat een steeds grotere overeenkomst tussen het verloop van de onderneming van de re­gisseur en die van de Tounens. Zoals de Fransman bij de verwezenlijking van zijn utopische droom o.a. door zijn eigen grootheidswaanzin het verzet van de in­boorlingen, de vijandige natuurlijke om­geving van Patagonië gehinderd werd, zo zit nu ook de regisseur vast in een dwang­positie , bijna totale isolatie , geldgebrek , tegenkanting van de plaatselijke bevol­king ... Daarbij komt nog dat de ploeg zijn mistevredenheid met de hele situatie be­gint te uiten. Hoe het ook zij, met dezelf­de waanzinnige hardnekkigheid waarmee de Fransman te werk ging, wil de regisseur kost wat kost zijn doel bereiken. Een doel dat mettertijd al even utopisch wordt.
Een film in een film. Een film over te­genspoed. En zoals veel Argentijnse films van vandaag een parabel, dit keer over het maken van een film in Argentinië. La Pelicula del Rey haalde de Gouden Leeuw op het festival van Venetië en de grote prijs op het festival van Biarritz. Carlos Sorins eerste speelfilm, die over de onmogelijkheid gaat om gekken, om ci­neasten het zwijgen op te leggen, is een aanrader. (vrij naar persmap)