La Civil

De Mexicaanse drugsoorlog voelbaar maken zonder te vervallen in actieclichés? Langzaam de spanning opdrijven in een aangrijpend thrillerdrama, over een moeder die als een leeuwin voor haar kind vecht? La Civil doet het allemaal en nog veel meer.
In deze Belgisch-Roemeens-Mexicaanse coproductie probeert een moeder, Cielo (indringend vertolkt door de Mexicaanse actrice Arcelia Ramírez), haar ontvoerde tienerdochter terug te krijgen uit de handen van een drugskartel. De vrouw ziet geen andere uitweg dan met de hulp van haar overspelige echtgenoot Gustavo het gevraagde losgeld op te hoesten. Maar zelfs dan laten de kartelleden haar dochter niet vrij. Op hulp van de corrupte ordediensten hoeft ze evenmin te rekenen.
Dus neemt Cielo het recht in eigen handen. Klinkt dat als de premisse van een machoactiefilm, laat het dan aan de Belgisch-Roemeense Teodora Ana Mihai om in haar fictiedebuut een verbluffende authenticiteit aan de dag te leggen. De in Boekarest geboren en in Vlaanderen getogen regisseur oogstte in 2014 al internationaal lof met Waiting for August, een straffe docu over de kinderen die in haar geboorteland het hoofd boven water proberen te houden en in première ging op Film Fest Gent. Ook voor La Civil baseerde ze zich op echte verhalen. En dan vooral op de gesprekken met één vrouw, Miriam Rodriguez, die aan hetzelfde onrecht ten prooi viel toen haar dochter werd ontvoerd door kartelleden, er vervolgens in slaagde verschillende bendeleden achter tralies te krijgen en uiteindelijk in 2017 voor haar huis werd doodgeschoten.
Samen met de Mexicaanse coscenarist Habacuc Antonio De Rosario herwerkte Mihai twee en een half jaar intensief onderzoek tot een spannend verhaal dat de toeschouwer meeneemt in de helletocht van Cielo. De Roemeense cinematograaf Marius Panduru giet het sombere drama in een bedwelmend kleurenpalet, dat tot zijn recht komt in de vele nachtscènes, op stoffige landwegen en in belegerde woningen die met kogels worden doorzeefd.
La Civil kreeg zijn wereldpremière in de Un Certain Regard-sectie op het filmfestival van Cannes, waar Mihai de Prix de l'audace kreeg, omdat ze het lef had om de problematiek van kinderontvoeringen in Mexico onder de aandacht te brengen. Het verleent de openingsfilm een urgentie die onvermijdelijk doordringt bij de kijker.