I Could Read the Sky

‘I Could Read the Sky’ is een adaptatie van het gelijknamige fotoboek dat onlangs gepubliceerd werd. Een oude man haalt herinneringen op aan zijn leven, toen hij opgroeide aan de westkust van Ierland en later naar Londen ging. De film evoceert vooral de toestand van het geheugen, niet zozeer als reënscenering, maar als textuur en probeert door te dringen tot de essentie van de manier waarop we herinneren. Herinnering als fragmenten, als details en lagen, herinnering die naar ons toekomt uit de duisternis, achter gesloten ogen, met zijn abstracties van licht en vorm en plotse momenten van precieze helderheid; herinnering die ons naar een innerlijk, visueel verbluffend labyrint voert...