I Am Martin Parr

Een man, een camera, een rollator: I Am Martin Parr opent met een scène die de hele film samenvat. Deze docu is een visuele reis door het Verenigd Koninkrijk én door het hoofd van een fotograaf die de banaliteit verheft tot kunst. Van Brighton tot Blackpool, Parr legt met verzadigde kleuren en ironie de consumptiemaatschappij bloot. De documentaire toont hoe hij, zowel verguisd als bewonderd, zijn onderwerpen benadert met een mix van afstand en medeplichtigheid. Archiefbeelden en nieuwe opnames onthullen zijn werkwijze: markten, stranden, buffetten en gezichten worden scènes van sociale dissectie. De film is geen verheerlijking, maar een kritische reflectie op beeldcultuur. Parrs toetreding tot de coöperatieve Magnum in 1994 markeert zijn status als visueel chroniqueur van het alledaagse. I Am Martin Parr is een ritmisch, kleurrijk en soms wrang portret van een man die zijn esthetiek nooit verloochent, en die met zijn lens de absurditeit van het gewone onthult.