Henry & June

In 1931 landde de Amerikaanse schrijver Henry Miller in Parijs. Miller had toen al een schandaalreputatie en hij kreeg zijn romans nauwelijks gepubliceerd. In Parijs ontmoette hij Anais Nin, die in haar dagboeken nauwkeurig en in het detail een verslag naliet over deze merkwaardige figuur en hun vriendschap, Philip Kaufman, zelf een devoot liefhebber van Miller - en dat konden we uit zijn interpretatie van Kundera's Unbearable Lightness al weten, sloeg de dagboeken van Nin open en verwerkte dit relaas tot een ruim twee uur durende film die opvalt door zijn minutieuze reconstructie van de sfeer in Parijs jaren dertig en door een haast pijnlijk verzorgde kostumering en acteursregie. Kon je met dit onderwerp heel wat zwoele erotiek verwachten, dan draagt Kaufman er zorg voor zijn film niet te laten ontaarden In voor de hand liggende bedscènes, zweterige en rokerige bordelen en obscene dialogen. Neen, met een opmerkelijke kuise camera tekent hij mensen wier bestaan gedomineerd werd door de drang naar het doorbreken van de uitgeholde taboes van de burgerlijke 19de eeuw en verheft hij het fysieke element ver boven het voyeurisme dat zo. eigen is aan het film medium. Henry and June is een gestileerde epoqueschets met een revelerende vertolking van de tengere Maria de Medeiros, wier naam we wel vaker op generieken zullen zien verschijnen.