Haunted

"One need not be a Chamber - to be Haunted - One need not be a House - The Brain has Corridors - surpassing Material Place". Deze verzen van Emily Dickinson hadden evengoed van Michael Roemer zelf kunnen komen.

Haunted is immers een film over een vrouw die "bespookt" is. Jo (Brooke Adams) is een jonge vrouw die haar man verlaten heeft. Zij gaat terug naar New England (Noord-Oosten USA) waar zij opgroeide in een streng katholiek gezin. Maar haar stiefmoeder en zij hebben nooit goed met elkaar kunnen opschieten. Zij maakt kennis met het buurmeisje Jackie, en ook met Donna, Jackie's moeder, die net door haar man verlaten werd. Voor Jo wordt dit een herbeleven van het verleden en een bevrijding.

De film werd vrij strak uitgewerkt: de informatie die we krijgen wordt nooit in exposés aangebracht. Alles moeten we uit de dialoog halen, maar die wordt telkens afgebroken als een van de personages echt iets wil zeggen. De scènes zijn kort, de decors zijn even betekenisvol als de mensen. Dat alles maakt van Haunted een vlijmscherpe studie over de dagelijkse strijd tussen mensen die elkaar dierbaar zijn. Cassavetes is niet veraf.

Roemer zelf wilde met zijn film in zekere zin een pendant creëren voor films over vrouwen-trant lngmar Bergman. "Zo dikwijls werden vrouwen alleen maar ten tonele gevoerd om alle gevoelens die mannen niet zouden hebben over te dragen. Zij waren gewoon gevoelsmatig en passief. Je weet wel - Liv Ullman-met-de-immer-vochtige-ogen".

Michael Roemer (Berlijn 1928) werd door zijn ouders in 1939 op de boot naar Engeland gezet. Zij overleefden de Nazi's niet. Ging in 1945 naar de USA en maakt sinds 1962 films en documentaires. w.o. Dying (1976) en Pilgrim, Farewell (1980).

(Vrij naar persmap en P. Biermann, Festivalkrant Berlijn 1984).

Deze film kende in 2022 een bioscooprelease onder de titel "Vengeance Is Mine"