Die Flucht

De ontsnapping uit de gevangenis verloopt, ondanks het schieten van de bewakers, goed en Ritzo en Tiber vinden zonder probleem het hotel waar ze moeten wachten op de komst van hun baas. Maar die komt niet. En de overige hotelgasten worden alsmaar agressiever en vreemder. Tot overmaat van ramp slagen er ze er niet in uit het hotel te ontsnappen. Traag maar zeker komen ze tot het besef dat dit misschien geen gewoon hotel is. Zou het kunnen dat ze allebei doodgeschoten werden tijdens de ontsnapping uit de gevangenis en dat ze in de hel zijn aanbeland? Rühms debuutfilm is een mengsel van surrealistische zwarte komedie en is de culminatie van de ideeën en experimenten uit zijn vorige korte films. "Mijn mentor is Bunuel", zegt hij, "en ik denk dat je dat aan mijn films kunt zien. Het zijn vooral de latere Bunuel-films waarvan ik hou. Ik word nu eenmaal aangetrokken door vreemde, onverklaarbare dingen." Rühm beschouwt zich echter niet als een experimenteel filmmaker. "Het publiek is belangrijk voor mij", zegt hij. "Ik heb geprobeerd het verhaal van Die Flucht op een humoristische manier te vertellen, omdat ik denk dat het belangrijk is dat mensen zich amuseren."