Chikuzan hitori tabi (The Life of Chicuzan)

Deze film die feitelijk meer bij het "groot festival" behoort omdat het een zeer recente film is en dus niet zozeer op zijn plaats is bij de "klassiek" Japanse film hebben wij toch in deze laatste reeks gehouden omdat het terug een film is in de lijn van de traditionele tema's van de veteraanauteurs, waartoe Kaneto Shindo stilaan begint tot te behoren. Met THE LIFE OF CHIKUZAN hij overigens al aan zijn zesendertigste film.

Chikuzan is een blinde "folk-muzikant" wiens genre behoort tot het regionale Tsugaru Shamisien, en gespeeld wordt door een heel aparte Shamisen. Voor meer uitleg over dit aspekt van de Japanse muziek verwijzen we naar de algemene inleiding over Japan in deze brochure. Shindo ontdekte de muziek van Chikuzan door een paar studenten in Tokyo; Chikuzan is dankzij zijn muzikale ervaring uitgegroeid tot een van de grote virtuozen van de Japanse muziek. De film volgt op een haast dokumentaire wijze het leven van Chikuzan vanaf het moment dat hij als kind begonnen is in het verre afgelegen Noordelijke Hokkado-gebergte. De film heeft dezelfde ondertoon als de melancholische muziek van Chikuzan en is een weergave van de bikkelharde levensomstandigheden in het oude Japan. De film is een kroniek geworden die zich uitstrekt over de jongste vijftig jaar van Japan: het Japanse leven en de tradities tegen het hedendaagse Japan. Het is een buitengewone film die ver uitsteekt boven vele andere films die een kroniek weergeven en was voor de Japanners goed genoeg om hun land te vertegenwoordigen op het Festival van Moskoe.
(uit "Londen Film Festival 1977")