Cadena perpetua (Life sentence)

Na een mislukte overval besluit de dief 'El Tarzán' Lira zijn bestaan als misdadiger op te geven. Hij huwt en gaat een eerlijk beroep uitoefenen. Maar Prieto, een corrupte politieman, troggelt hem geld af. Deze ontmoeting roept nare herinnerin­gen op aan zijn leven als delinquent en zijn opsluiting in de gevangenis. Lira tracht wanhopig zijn overste te zien om hem om hulp te vragen en zijn eerlijkheid te helpen bewijzen. Tot zijn schande slaagt hij er niet in hem te spreken. Ontmoedigd begint hij opnieuw te stelen.
Met Cadena Perpétua maakte Ripstein zijn meesterwerk en meteen één van de beste films uit de Mexicaanse cinema. In zijn beschrijving van het dilemma van 'El Tarzán' Lira, een dief die zich niet kan beteren omdat een corrupte politieman hem verplicht verder te stelen, adapteerde de cineast de conventies van de Ameri­kaanse film noir aan een specifiek Mexi­caanse context. De film functioneert als een bijtende kritiek op de mechanismen van het gerecht en de Mexicaanse autori­teiten en het is ook een herwerking van thema's die de cineast eigen zijn. 'El Tarzán' is nog één van Ripsteins typische personages die hun vooraf bepaald lot moeten ondergaan, die steeds weer ver­vallen in situaties gepland door krachten die aan hun controle ontsnappen. Het is ook een personage dat, zelfs al kan het zich vrij bewegen, opgesloten zit: de stad is zijn gevangenis. (Le cinéma mexicain, Centre Pompidou)