Blu elettrico (Electric Blue)

Ale en Bibo wonen in een groot huis met alleen maar een kok en een chauffeur. Hun ouders zijn ver weg, druk bezig met hun werk en hun bestaan blijkt enkel uit de kolossale hoeveelheid speelgoed waarmee de kinderen overladen worden. Op een dag arriveert een geheimzinnige kinderverzorgster. Zij blijkt fascinerend te zijn en zij is heel goed voor hen. Maar wie is eigenlijk? En waar komt zij vandaan? Ter gelegenheid van een begrafenis vertelt zij de kinderen over het Paradijs en de liefde en het geluk die daar heersen. In het Paradijs heerst nooit duisternis: er is altijd licht en er is ook onbegrensde liefde, daarboven in de hemel.
Voor de kinderen klinkt dat allemaal bijzonder aantrekkelijk en zij kijken tevergeefs omhoog, om te zien of er daarboven geluk en liefde te vinden is. Zij besluiten dat dode schepselen hen de weg zullen tonen, en dat zij het beste insekten en kleine dieren doden om hen te helpen. Maar geen van die door hen gedode dieren wijst hen de weg. De twee kinderen worden slachtoffers van hun overontwikkelde verbeelding, die vaak wreed is. Er is een ingreep van de werkelijkheid nodig om hen een gezonde en stabiele toekomst te verzekeren.
‘Ik wilde de frase “En God noemde het uitspansel Hemel” uit het Boek Genesis citeren bij het begin van de film, omdat ik vind dat deze eenvoudige woorden precies uitdrukken wat de mens ondervindt wanneer hij naar omhoog kijkt en die ontelbare sterren ziet flonkeren, alsof die lijken te verdrinken, waarna zijn gedachten onvermoed naar God gaan. Blu Elettrico is opgezet als een uitnodiging tot bezinning over een wereld waarin het hedonisme en de consumptiedrift de enige leefregels geworden zijn, waar de mythe van de macht en het succes de mens van vandaag niet alleen de waarde van de vriendschap, maar ook het verlangen naar menselijke relaties, vriendschap en liefde heeft doen vergeten. Het is in het magische ogenblik van de kindertijd dat deze werkelijkheid het helderst te zien is en dat in deze ‘staat van onschuld’ alles mogelijk en eenvoudig is. Misschien is het wel de enige weg naar een betere wereld.. (Elfriede Gaeng).