Barrio Triste

Wanneer een camera wordt gestolen, grijpen vier tieners de regie over hun eigen verhaal. Barrio Triste opent een blik op de woelige wereld van een jeugd die, aan de rafelranden van Medellín, volwassen moet worden voordat ze er klaar voor is. In de late jaren 1980, te midden van armoede en geweld, stelen de jongens de camera van een lokale nieuwsploeg en gebruiken ze die om hun eigen leven vast te leggen. Wat begint als baldadige nieuwsgierigheid groeit uit tot een hypnotiserende en hallucinatoire tocht door een universum van brutaliteit, eenzaamheid en breekbare momenten van geluk. Colombiaans-Amerikaans fotograaf en muziekvideoregisseur Stillz vertoont in zijn speelfilmdebuut dezelfde moed en inventiviteit die hij eerder liet zien in zijn samenwerkingen met artiesten als Bad Bunny en Rosalía.

In een mix van ruwe found-footage, directe taal van lo-fi video en lange tracking shots door een wirwar van steegjes, bakstenen huizen en steile heuvels, ontvouwt zich een omgeving waar geweld en overlevingsdrang de lucht doordringen. Terwijl vreemde lichten en verdwijningen een bijna magische gloed achterlaten, krijgt het geheel een onmiskenbaar poëtische lading. Door de gestolen camera ervaren we de wereld door de ogen van de jongens: hun chaos, hun stiltes, hun verborgen kwetsbaarheid – en ontvouwen zich de worstelingen die ze nauwelijks onder woorden kunnen brengen. De zinderende soundtrack van de Venezolaanse componist ARCA injecteeert de scènes met energie, terwijl interne monologen en close-ups de acteurs Juan Pablo Baena, Samuel Velázquez, Tomás Tinoco Higuita en Brahian Acevedo indringend dicht op de huid brengen.

Voor het eerst produceerde EDGLRD, het productiehuis van de Amerikaanse filmmaker Harmony Korine – bekend om experimentele, grensverleggende films zoals Gummo – een project zonder zijn regie, waardoor Stillz zijn visie volledig kon vormgeven. Het resultaat is een compromisloze kijkervaring die je onderdompelt in het leven aan de randen, in al zijn poëzie en rauwheid. Zelfs in de donkerste hoeken glimt soms onverwacht hoop, en worden we meegezogen in de vragen die het bestaan ons stelt: hoe blijf je overeind wanneer alles om je heen ongrijpbaar lijkt?