Antarctica (Nankyoku monogatari)

KOREYOSHI KURAHARA
Geboren in 1927 in Sarawak op Borneo. Met een filmdiploma van de universiteit van Nihon wordt hij vanaf 1952 produktie-assistent, eerst bij Schochiku en vervolgens bij Nikkatsu. "Hij filmt voor eigen rekening sedert 1967 maar zijn titels bleven beperkt tot de lokale markt. Aan onderhavige film, waarmee hij internationaal doorbreekt, heeft hij vier jaar gewerkt.

Nankyoku Monogatari / Antarctica
Er is reeds heel wat geschreven over de heel bijzondere verhoudingen die bestaan tussen de mens en het dier dat men zijn beste vriend pleegt te noemen: de hond. Deze film illustreert deze verhouding in heel ongewone omstandigheden, nl. in de poolijswoestijn van Antarctica.

We zijn in 1948. De eerste Japanse antarctica-expeditie maakt zich paraat om het Sohwa-kamp te verlaten. Ze zal afgelost worden door een nieuwe groep die aankomt met de ijsbreker Sohja. Een verschrikkelijke sneeuwstorm verhindert echter het schip tot aan het kamp te varen. Het is met behulp van een klein vliegtuigje dat de bemanning van het kamp het schip zal bereiken. Ondertussen is de temperatuur echter zodanig gezakt dat men er van afziet de nieuwe ploeg naar het kamp te zenden. Iedereen is aan boord van het schip, uitgenomen de honden. Hun oppassers hebben hen op het kamp achtergelaten omdat ze niet wisten dat hun kameraden verstek zouden moeten laten. Om te voorkomen dat het schip verpletterd wordt door het steeds maar dikker aanvriezende ijs wordt er besloten terug te varen : de honden zullen alleen achterblijven in het kamp. Vijftien honden zijn er vastgebonden aan stevig vast gevroren palen. Zeven van hen zullen omkomen van de kou. De acht anderen weten zich los te maken: nu pas begint voor hen de"struggle for life" ...
(Vrij vertaald uit de kataloog van het Filmfestival van Berlijn, 1984)

Nog voor ANTARCTICA zijn verdeling in West-Europa en de Verenigde Staten kent - enkele filmfestivals niet te na gesproken - is hij reeds de geschiedenis (of alleszins het guinness book of records) ingegaan als grootste kommercieel sukses aller tijden voor een Japanse film. In zijn land van herkomst is hij overigens alleen maar voorbijgestoken door het wereldsukses van Spielberg, E.T.
(Dirk De Meyer)