Rachel Portman x Diana Cam Van Nguyen
Dancing Fruit
Rachel Portman
Ze gaat door het leven als de eerste vrouwelijke componist ooit met een Oscar onder haar naam, maar Rachel Portman, geboren op 11 december 1960 in Haslemere, Surrey, Engeland, heeft zich nooit een "vrouwelijke componist" gevoeld. De Oscar die ze in 1997 kreeg voor Douglas McGrath's Emma zorgde er wel voor dat ze serieus werd genomen in de - inmiddels steeds minder - door mannen gedomineerde filmmuziekwereld. De basis werd gelegd tijdens haar muziekstudie aan de Universiteit van Oxford. Toen werd ze, dankzij Alan Parker en David Puttnam, gevraagd om muziek te componeren voor Oxfordproducties zoals Privileged, met medestudent Hugh Grant in de hoofdrol. Via theaterproducties kwam ze bij de BBC terecht, waar ze indruk maakte met de score voor Beeban Kidrons tv-serie Oranges Are Not The Only Fruit.
© EmmaHaar filmografie bevat titels als Benny & Joon, The Cider House Rules, Chocolat, Beloved, The Human Stain, Mona Lisa Smile, Ratcatcher, Never Let Me Go, Infamous, Julia en nog veel meer. Ze typeert zichzelf als "een verhalenverteller met muziek" en benadrukt het belang van de melodie, die de film een magisch tintje en een karaktervolle stem geeft. Naast de ongeveer honderd films en televisieseries schrijft Rachel Portman ook veel voor opera en de concertzaal. Daarnaast vertolkt ze haar eigen werken op de piano in haar album Ask The River, dat de band van de mens met de natuur uitdrukt. Rachel Portman ontving de Georges Delerue Prijs in Gent in 1999 voor haar score voor Ratcatcher en was te gast op de vijfde editie van de WSA in 2005.
Diana Cam Van Nguyen
De Vietnamese ouders van Diana Cam Van Nguyen gingen in op de vraag van de Tsjecho-Slowaakse overheid om halverwege de jaren tachtig de krapte op de arbeidsmarkt te helpen delgen. Zijzelf werd op 30 november 1993 in het Tsjechische Cheb geboren. Haar ouders hadden haar graag jurist of dokter zien worden maar zij had meer belangstelling voor kunst, en deed waar ze goed in was: tekenen, en vandaar ook animatie. Ze volgde stages in Birmingham en Lyon vooraleer animatie te studeren aan de FAMU filmschool in Praag.
© Love, DadHaar bachelorwerk The Little One won direct diverse prijzen en is autobiografisch gekleurd. Een vader en een moeder staan op het punt vanuit Praag naar Hanoi terug te vliegen maar het jongste kind wil niet mee. In haar debuut heeft Diana Cam Van Nguyen het over de culturele gespletenheid in de Vietnamese diaspora. Haar tweede, ontroerende, film Apart gaat over verlies en eenzaamheid en is een mengvorm van animatie en documentaire. Ze perfectioneert deze anidoc-vorm in Love, Dad waarin ze terugdenkt aan de brieven die ze kreeg van haar vader, die een jaar in de gevangenis zat. Op die manier probeert ze de band met hem te herstellen. Een pakkend juweeltje van animatie- en collagekunst van iemand met een boeiende eigenzinnige stem.
